ارائه الگوي ارزشيابي موفقيت خط‌مشي‌هاي عمومي جمهوري اسلامي ايران

Providing a Model for Evaluating the Success of Public Policies of the Islamic Republic of Iran

پژوهش‌ حاضر، با دغدغه‌ي رفع ابهام موجود در مفاهيم ارزشيابي و موفقيت خط‌مشي، شكل گرفته و با هدف تعيين شاخص‌هاي موفقيت سامانه‌ي سياسي جمهوري اسلامي ايران ادامه پيدا كرده است. با اين فرض كه در شرايط موجود، ابهام قابل توجهي در شاخص‌هاي ارزيابي وجود دارد، ابهامي كه به موجب اداراكات گوناگون انواع گروه‌هاي ذي‌نفع از موفقيت و شكست خط‌مشي‌هاي عمومي يك سامانه‌ي سياسي، ممكن است نوعي تنيدگي بن‌بست‌گونه را سبب‌ساز شده، و در نتيجه به سلب اعتماد عمومي از سامانه‌ي سياسي بينجامد. پژوهش حاضر با نظرداشت اين مهم، ضمن بررسي مدل‌هاي موجود ارزشيابي موفقيت خط‌مشي‌هاي عمومي، با رجوع به بيانات آيت الله خامنه اي، درصدد تبيين شاخص‌هاي ناظر برموفقيت عملكرد حكومت برآمده است. روش تحقيق حاضر، در قالب روش تحقيق كيفي، و با هدفي توسعه‌اي، سامان گرفته است. نمونه‌گيري نظري، راهبرد داده‌يابي پژوهش بوده و تحليل محتواي قياسي و تحليل مضمون، راهبرد‌هاي داده‌كاوي اين پژوهش بوده‌اند. در مرحله اعتباريابي نيز از روش مقايسه‌هاي مستمر و رجوع به خبرگان (19 نفر) در قالب روش دلفي فازي بهره گرفته شده است. در نهايت 126 مؤلفه مورد اجماع قرار گرفت؛ كه در قالب چهار مضمون كلي پيامدهاي سياسي (27 مؤلفه)، پيامدهاي توزيعي (16 مؤلفه)، فراگرد (31 مؤلفه)، و اهداف (52 مؤلفه) دسته‌بندي شده است.

The present study was formed to address the ambiguity of the concepts of evaluation and policy success, and has continued to determine the success indicators of the Islamic Republic of Iran's political system. Assuming that under these conditions, there is considerable uncertainty in the evaluation indexes. This ambiguity caused by the various administrations of various stakeholder groups for the success and failure of the public policies of a political system may give rise to some sort of gridlock. As a result, it leads to a loss of public trust in the political system. The present study, considering this issue, while examining existing models for evaluating the success of public policies, with reference to Ayatollah Khamenei's statements, seeks to elucidate the indicators that govern the performance of the government. The present research method is organized in the form of a qualitative research method with a developmental purpose. Theoretical sampling was the research data acquisition strategy and the deductive content analysis and content analysis were the data mining strategies of this research. In the validation phase, the method of constant comparisons and referral of experts (19 persons) in the form of fuzzy Delphi method was used. Finally, 126 components were agreed upon, which were categorized into four general themes: political outcomes (27 components), distributive outcomes (16 components), meta-analysis (31 components), and goals (52 components).