ارزيابي قابليت‌هاي بازآفريني پياده راه‌هاي شهري از منظر توسعه پايدار در برنامه‌ريزي شهري مطالعه موردي: بافت تاريخي شهر سمنان

Evaluation the Reconstruction Capabilities of Urban Sidewalk from the Perspective of Sustainable Development in Urban Planning (Case Study of Historical Context of Semnan)

بافت قديمي هر شهر نشان‌دهنده تاريخ و هويت گذشته آن است يكي از اقداماتي كه مي‌توان براي حفظ آن انجام داد، تبديل اين معابر به پياده راه است كه مي‌تواند مقصدي جذاب براي پياده‌روي باشد و به رشد و توسعه پايدار شهر كمك كند. بنابراين توجه بيشتر مديران شهري به فضاهاي حركت شهري مانند "پياده‌رو" يكي از اساسي‌ترين بخش‌هاي سياست‌هاي شهري براي رسيدن به توسعه پايدار خصوصاً در بافت قديم داراي ارزش تاريخي شهرها است. در اين مقاله با بررسي شاخص‌هاي مختلف پياده راه از منظر توسعه پايدار در شهر سمنان شامل شاخص‌هاي پياده مداري، شاخص‌هاي توسعه پايدار، در فرآيند بازآفريني پياده راه‌ها بر اساس پرسشنامه‌هاي تدوين ‌شده با روش‌هاي آزمون فرضيه برابري ميانگين يك جامعه t-test، ضريب همبستگي پيرسون و سپس رتبه‌بندي شاخص‌ها بر اساس وزن آنتروپي و در نهايت با روش TOPSIS تحليل داده‌ها انجام مي‌گردد و فرضيه‌ها مورد بررسي قرار مي‌گيرد. جهت انجام سنجش ميزان پياده مداري از مدل HQE2R استفاده‌شده است. نتايج نشان داد شاخص‌هاي پياده مداري، شاخص‌هاي توسعه پايدار، شاخص گذران اوقات فراقت در برنامه‌ريزي شهري و فرآيند بازآفريني پياده‌راه‌ها شهري از منظر توسعه پايدار در بافت تاريخي شهر سمنان به‌درستي تعريف‌شده و مي‌تواند به پياده راه شهري تبديل شود.

The old texture of each city reflects its history and past identity. One of the measures that can be taken to preserve it is to turn these passages into sidewalks, which can be an attractive destination for walking and contribute to the sustainable growth and development of the city. Therefore, more attention of city managers to urban movement spaces such as "sidewalks" is one of the most basic parts of urban policies to achieve sustainable development, especially in the old context of the historical value of cities. In this article, by examining different sidewalk indicators in terms of sustainable development in Semnan, including sidewalk indices, sustainable development indicators, in the process of sidewalk reconstruction based on questionnaires developed by test methods hypothesis of average equality of a community t-test, correlation coefficient Pearson and then ranking the indicators based on entropy weight and finally by TOPSIS method. Data analysis is performed and hypotheses are examined. HQE2R model has been used to measure the amount of pedestrian orbit. The results showed that pedestrian indicators, sustainable development indicators, leisure time index in urban planning and the process of recreation of urban sidewalks from the perspective of sustainable development in the historical context of Semnan city are correctly defined and can be converted into urban sidewalks.