حساسيت نسبي چهارده ژنوتيپ اميدبخش سيب بومي به پوسيدگي سياه ميوه Diplodia seriata و ارتباط آن با برخي صفات فيزيكوشيميائي

Relative susceptibility of fourteen promising local apple genotypes to fruit black rot Diplodia seriata and its relationship with some physicochemical traits

قارچ Diplodia seriata عامل شانكر شاخه و تنه‌ي درختان سيب، مي‌تواند با پوسيدگي ميوه نيز سبب ايجاد خسارت شود. با توجه به رديابي بيماري در كلكسيون سيب بومي ايستگاه تحقيقات باغباني كمال‌شهر- كرج، طي سال‌هاي 1395 و 1396 حساسيت نسبي 14 ژنوتيپ اميدبخش سيب بومي و همچنين ارقام تجاري گلدن‌دليشز و فوجي در شرايط آزمايشگاه و باغ در برابر عامل بيماري پوسيدگي سياه ميوه بررسي شد. به اين منظور، ميوه‌ها 3-2 هفته قبل از زمان برداشت، توسط ريسه‌هاي جوان قارچ مايه‌زني شدند. شدت بيماري در باغ براساس ميانگين رشد زخم به ازاي افزايش هر يك درجه واحد دماي روزانه (mm/degree-day) و در آزمايشگاه براساس ميانگين قطر زخم پنج روز پس از مايه‌زني، تعيين شد. براساس نتايج به‌دست‌آمده، ژنوتيپ‌هاي SSB, TR1 و H1-SH در گروه حساس؛ ژنوتيپ‌هاي MN8, DO-P-SH, B-K-KH, GO-N3, MD-N2 و T5 به همراه رقم تجاري گلدن‌دليشز در گروهي با حساسيت متوسط؛ و ژنوتيپ‌هاي KH2, S-O-G; MN10, SBA و ME6 و رقم فوجي در كلاس حساسيت كم قرارگرفتند. داده‌هاي اين مطالعه همبستگي منفي معني‌داري را بين شدت بيماري با سفتي بافت ميوه نشان داد، اما بين قطر زخم و ميزان مواد جامد محلول، رابطه آماري معني‌داري مشاهده نشد.

Diplodia seriata is the causal agent of apple limb and trunk cankers as well as fruit black rot. Disease was detected in the Iranian apple collection located at horticultural research station of Kamal-shahr, Karaj. Fourteen apple promising genotypes and two commercial cultivars (Golden Delicious and Fuji) were tested in the field and laboratory for their relative susceptibility to the pathogen, during 2016-2017. The fruits were inoculated in the field at 2 to 3 weeks before harvest with fungal mycelia from 11-day-old cultures of PDA medium. In the laboratory, detached fruits were inoculated similarly. Genotypes were classified for susceptibility to the fungus by determining disease severity of attached fruits in the field based on lesion expansion (mm/degree-day), and on detached inoculated fruits in laboratory according to the mean lesion diameter, both 5 days after inoculation. Based on the laboratory and field data, Iranian genotypes were classified into three relative susceptibility groups: most susceptible: TR-1, SSB, and H1-SH; moderately susceptible: MD-N2, GO-N3, B-K-KH, DO-P-SH, MN8, T5 and Golden Delicious; least susceptible: SBA, MN10, S-O-G, KH2, ME6 and Fuji. There was a negative correlation between disease severity and flesh firmness, but total solid soluble (TSS) and les