كليدواژه :
عصر ظهور , حكومت موعود , وابستگي جهان به حجت , معناي زندگي , پيوند وجودي با امام مهدي ( عج )
چكيده فارسي :
با ظهور مدرنيته، بحران معنا گريبانگير انسان آخرالزماني گشته است. نگرش انسان گرا، معناداري زندگي را عمدتا در گرو خودمختاري و استقلال آدمي مي داند و ارزش هاي ديني را نفي مي كند. از سويي رنج و درد در حيات انساني، پناهگاهي براي ادعاهايي مبني بر گزاف دانستن جهان، بي معنايي زندگي و حتي الحاد بوده است. با عطف نظر به اين مسيله كه حكومت موعود، تحقق اراده الهي و وعده خداوند به همه امت هاي پيشين است اين پرسش مطرح مي گردد كه معناي زندگي در عصر ظهور چيست و با چه مولفه هايي از دوران ديگر حكومت هاي الهي متمايز است. يافته هاي پژوهش نشان داد معناي ديني زندگي در آن عصر، در مقايسه با ديگر دوره هاي تاريخي حاكميت دين، از رشد كمي و كيفي همه شاخصه ها برخوردار است و تابعي از تحول معرفتي، جامعه شناختي، تكويني و روان شناختي است كه برآيند آنها به پيوند وجودي انسان با امام مي انجامد. شبكه هايي از غايات جزيي در فرآيندي معنادار به توليد معناي نهايي دست مي زنند و معناي زندگي از وجود يك شخص انساني برتر، نشات مي گيرد، پرسش «معنا چيست؟» جاي خود را به «معنا كيست؟» مي دهد و با تامين شاخص هاي وجودي معناداري، حيات طيبه در پناه جويي و ارتباط با امام در حكومت مهدوي تحقق مي يابد.
چكيده لاتين :
With the advent of modernity, the crisis of meaning has gripped apocalyptic man. Considering the meaning of life to be mainly dependent on human autonomy and independence, the humanistic attitude denies religious values. Suffering in human life, on the other hand, has been a haven for claims such as the world is absurd, that life is meaningless, and even atheism. regarding that the promised government is the fulfillment of God's will and God's promise to all previous nations, the question arises as to what is the meaning of life in the age of Imam Mahdi and what are the components which distinguish it from divine government in another ages. Findings showed that the religious meaning of life in that era, compared to other historical periods of religious rule, has a quantitative and qualitative growth of all characteristics and prooduces epistemological, sociological, cosmological and psychological evolution that result in the connection of human existence with the Imam. Networks of partial ends produce the ultimate meaning in a meaningful process, and the meaning of life stems from the existence of a superior human being, the question "What is meaning?" will be replaced by "Who is the meaning?", and by providing meaningful existential indicators, the good life (Hayaat tayyiba) is realized in recoursing to and connection with the Imam in the Mahdavi government.
