ارزيابي تزريق ماده‌ي بازدارنده‌ي هيدرات در خطوط لوله‌ي گاز و مناطق عمليات نفتي

فاقد عنوان

تزريق مواد شيميايي بازدارنده از اصلي­ترين روش­هاي جلوگيري از تشكيل هيدرات در خطوط انتقال گاز غني مي­باشد. اين مواد بر حسب مكانيسم عملكردشان به بازدارنده­ي ترموديناميكي و سينتيكي (دو نوع كلي دوز پايين1 و ضدكلوخه ­اي شدن) طبقه‌بندي مي‌شوند. در اين مقاله، مشخصات، كاربردها و محدوديت­ هاي انواع بازدارنده هاي هيدرات مقايسه شده است. بر اساس گزارش­ ها، كاربرد بازدارنده ­هاي سينتيكي هنوز در مناطقي كه نوسان تركيبات جريان گاز و يا غلظت آب، زياد باشد داراي محدوديت­ هايي مانند رفع مشكل غلظت بالاي آب، تامين مصرف بالا، غيرقابل بازيابي و نگهداري روبرو است. از اين‌رو، كاربرد متانول به عنوان مرسوم‌ترين نوع بازدارنده­ي ترموديناميكي به دليل سهولت تامين و قيمت كمتر متداول بوده است كه در اين مقاله، نحوه­ي تخمين ميزان تزريق آن بر حسب شرايط جريان ارائه شده است. از طرف ديگر، كاربرد انواع گلايكول با وجود قيمت بالاتر از متانول پيشي گرفته است و به دليل امكان بازيابي مجدد و ملاحظات فرآيندي ديگر، تزريق مونو اتيلن گلايكول دركنار تركيب با بازدارنده­ هاي سينتيكي، مناسب­ترين سيستم تزريق بازدارندگي هيدرات در دنيا مي­باشد، در حالي­كه تزريق متانول علاوه بر اينكه سمي است، قابل بازيافت نبوده است. همچنين، محاسبات تخمين ميزان گلايكول مصرفي نيز ارائه شده است. نتايج، نشان مي­دهد كه گلايكول در مقايسه با متانول، مزاياي بيشتري دارد و با طراحي و انتخاب مناسب و تخمين ميزان آب موجود در جريان گاز امكان طراحي يك سيستم در بسياري از نقاط دنيا با دبي مناسب از تزريق گلايكول بدون تشكيل هيدرات بوده است. با توجه به بررسي پروژه­ها نرخ مصرف گلايكول به ازاي هر ميليون فوت مكعب گاز خروجي از واحد­هاي شيرين­سازي و نم‌زدايي، دو برابر مصرف متانول مي­باشد و فقط، بازيابي گلايكول مي­تواند استفاده از تزريق آن را توجيه كند.

not abstract