عنوان مقاله :
آيا رمان «اهل غرق» به شيوۀ رئاليسم جادويي نگاشته شده است؟
عنوان به زبان ديگر :
Is the novel "Ahle Ghargh" written in the style of magical realism?
پديد آورندگان :
قلاوندي، زيبا دانشگاه سلمان فارسي - گروه زبان و ادبيات فارسي، كازرون، ايران , شريفي لاري، سارا دانشگاه سلمان فارسي، كازرون، ايران
كليدواژه :
داستان , رمان اهل غرق , رئاليسم جادويي , مؤلفه ها , نگارش
چكيده فارسي :
نگارش داستان به شيوۀ رئاليسم جادويي هيچ‌گاه سبك غالب داستان‌نويسان ايراني نبوده است. با اين حال تعداد نويسندگاني كه اين شيوه را آزموده‌اند كم نيست. يكي از آنها نويسندۀ نام آشنا منيرو رواني‌پور است. رمان «اهل غرق» منيرو رواني‌پور را بيشتر به عنوان يك داستان به شيوۀ رئاليسم جادويي مي‌شناسند. اما اين داستان چه اندازه به مولفه‌هاي رئاليسم جادويي وفادار است؟ اين پرسشي است كه مقاله حاضر بر اساس آن نوشته شده است. بعد از برشمردن ويژگي‌هاي اين شيوه و بررسي دوباره رمان اهل غرق در خوانشي تازه به اين نتيجه رسيده است كه نويسنده درنگارش به اين شيوه در بخش جادويي داستان موفق است اما در بخش دوم از مولفه هاي رئاليسم جادويي فاصله مي‌گيرد. در مواردي همچون شكستن سكوت اختياري نويسنده (راوي)، آوردن گزاره‌هاي قالبي براي باور پذير كردن داستان، دخالت آگاهانه در ساخت شخصيت‌هاي نمادين، ايجاد تعليق‌هاي چندگانه، تغيير هويت گمشده و گزارشي شدن لحن نويسنده، داستان مخدوش مي‌شود و از نگارش رمان‌هاي سبك رئاليسم جادويي دور مي‌شود.
چكيده لاتين :
Writing a story in the style of magical realism has never been the dominant style of Iranian storytellers. However, the number of writers who have tried this method is not small. One of them is the well-known author Moniru Ravanipour. Moniru Ravanipour's novel "Ahle Ghargh" is much more known as a story in the style of magical realism. But how faithful is this story to the components of magical realism? This study intends to answer this question. After a careful analysis of the features of this style and a re-examination of the novel “Ahle Ghargh” in a new reading, it has been concluded that the author follows this style in the magical part of the story; but in the second part, he recedes from the components of magical realism. In cases such as breaking the author's (narrator's) voluntary silence, using stereotyped statements to make the story believable, conscious interfering in the construction of symbolic characters, creating multiple suspensions, changing the lost identity, and having a reporting tone, the story is distorted and it takes some distance from the style of magical realism.
عنوان نشريه :
مطالعات داستاني
