عنوان مقاله :
تبيين الگوي اكوشهري زيست پذيركلانشهر تبريز با مدل فازي
عنوان به زبان ديگر :
Explaining Livable Eco-City Pattern of Tabriz Metropolis Using Fuzzy Model
پديد آورندگان :
مشكيني، ابوالفضل دانشگاه تربيت مدرس - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري، تهران، ايران , رستم ميدان، اصغر دانشگاه زنجان - گروه جغرافيا و برنامه ريزي، زنجان، ايران , احدنژاد، محسن دانشگاه زنجان - گروه جغرافيا و برنامه ريزي، زنجان، ايران , محمودزاده، حسن دانشگاه تبريز - گروه جغرافيا و برنامه ريزي، تبريز، ايران
كليدواژه :
الگوي بومشهر , زيستپذيري , توسعه پايدار , كلانشهر تبريز
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر به منظور ارزيابي الگوي اكوشهري زيستپذير كلانشهر تبريز با استفاده از مدل فازي صورت گرفت. از لحاظ هدف كاربردي و از نظر نوع مطالعه، توصيفي- تحليلي ميباشد. دادههاي پژوهش با استفاده از ابزار پرسشنامه محققساخته جمعآوري گرديد. ضريب الفاي كرونباخ برابر 0/819 ميباشد كه نشان از پايايي قوي دارد. جامعه آماري تحقيق شامل شهروندان بالاي 18 سال شهر تبريز بود كه حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران و با لحاظ ضريب خطاي 3 درصد به تعداد 1068عدد تعيين گرديد. نمونههاي تحقيق با در نظر گرفتن تراكم خانوار در هر يك از مناطق دهگانه تبريز به صورت تصادفي انتخاب شدند. تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و LISREL مبتني بر معادلات ساختاري و تحليل چندمتغيره فازي در محيط GIS انجام گرديد. طبق نتايج تحقيق كلانشهر تبريز در ابعاد اكوشهري داراي زيستپذيري متوسط ميباشد و عدم تعادل در بين مناطق دهگانه مشهود است. نوآوري تحقيق ارائه الگوي اكوشهر زيستپذير پايدار متكي بر مشاركت و همكاري مردم و مديريت شهري براي زيستپذير نمودن كلانشهر تبريز ميباشد به طوريكه بتواند براي ساير كلانشهرها به عنوان نقشه راه زيستپذيري مورد استفاده قرار گيرد.
چكيده لاتين :
The present study was conducted to evaluate the viable ecosystem model of Tabriz metropolis using fuzzy model. It is an applied research in terms of purpose and descriptive-analytical with regard to the type of study. Research data were collected using a researcher-made questionnaire Cronbach's alpha coefficient is equal to 0/819 which indicates a strong reliability. The statistical population of the study included citizens over 18 years of age in the city of Tabriz, whose sample size was determined to be 1068 using the Cochran's formula with an error coefficient of 3%. The research samples were randomly selected considering the household density in each of the 10 districts of Tabriz. Data analysis was performed using SPSS and LISREL software based on structural equations and fuzzy multivariate analysis in GIS environment. According to the research results, Tabriz metropolis has moderate bioavailability in ecosystem dimensions and imbalance is evident among the ten regions. Research innovation presents a sustainable model based on the participation and cooperation of people and urban management to make the metropolis of Tabriz livable so that it can be used as a roadmap other cities.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي بوم شناسي شهري