عنوان مقاله :
بررسي فقه‌الحديثي و ديدگاه مفسران درباره روايت «حُبُّ عَلِيِّ بن ابي‌طالب حَسَنَهٌّ ...»
عنوان به زبان ديگر :
A Study on the Qur’anic Exegetes’ Viewpoints and Hadith Comprehension of “Ḥubbu ʿAlī b. Abī-Ṭālib Ḥasanatun
پديد آورندگان :
پاكزاد، عبدالعلي دانشگاه زاد اسلامي واحد بندرگز - گروه معارف اسلامي، بندرگز، ايران , قيوم زاده، محمود دانشگاه زاد اسلامي واحد ساوه - گروه معارف و حقوق، ساوه، ايران
كليدواژه :
قرآن , روايات , مفسران , محبت , فقه الحديث , روايت حُبُّ عَلِيِّ بن ابي‌طالب
چكيده فارسي :
روايات بسياري بر محبت اهل‌بيت عليهم‌السلام تأكيد نموده و آثارش را بيان كرده‌اند. نگاه سطحي به مفهوم برخي از اين روايات، موجب اباحه‌گري مي‌شود. روايت «حُبُّ عَلِيِّ بن ابي‌طالب حَسَنَهٌّ لا تَضُرُّ مَعَها سَيِّئَهٌ...»، نمونه‌اي از اين روايات است كه موجب طرح ديدگاه‌هاي متفاوتي شده كه در متن حاضر بررسي مي‌شود. اين نوشتار به روش كتابخانه‌اي و با رويكرد توصيفي- تحليلي، در پي عرضه مفهوم درست روايت است. يافته پژوهش عبارت است از اين‌كه با استناد به برخي آيات قرآن و با مراجعه به تفاسير و حديث معتبرِ اماليشيخ مفيد و صحيحه امالي شيخ طوسي، حبّ واقعي ملازم اطاعت بوده و از مفاهيم درست روايت آن است كه سيئه در آن، به معناي گناهان كوچك است و حبّ علي (ع) سبب آمرزش صغاير مي‌شود. تحليل درست ديگر آن است كه دوستي با علي (ع)، حسنه‌اي است كه هيچ گناهي اثر آن را حبط و بي‌اثر نمي‌كند؛ زيرا ايمان كامل، با حُبّ اهل‌بيت عليهم‌السلام محقق مي‌شود.
چكيده لاتين :
Although many Islamic narrations have emphasized the love of Ahl al-Bayt (prophetic household) and expressed its results and yields as well, however, the superficial look at the meaning of some of which may lead to ibāḥa (religious libertinism). One of these narrations, to which the present article is devoted, says "Ḥubbu ʿAlī b. Abī-Ṭālib Ḥasanatun lā Taḍurru Maʿahā Sayyiʾa wa bughḍuhu Sayyiʾatu lā Tanfaʿu Maʿahā Ḥasana". According to this narration, the love of ʿAlī (PBUH) is a good deed that any bad deed does not harm with it at all, and his hatred is a bad deed that any good deed does not benefit with it at all. Taking a descriptive-analytical approach, the present article seeks to deliver a valid reception from the mentioned narrative. The result of the research is that true religious love requires entirely religious obedience. The reliable understanding of the narration is that the word sayyiʾa (evil) in it is about to mean “small sins”. Thus, the love of ʿAlī (PBUH) only causes the forgiveness of these monor ones, God Willing. Of course, it seems that there is another valid interpretation, according to which, ʿAlī’s friendship is a good deed that no sin can make ineffective, because every kind of complete faith is achieved through the love of Ahl al-Bayt (PBUT).
عنوان نشريه :
پژوهش هاي تفسير تطبيقي
