مقايسه اثربخشي مدل مبتني بر انگيزه پيشرفت و تكنيك‌هاي تنظيم هيجان بر خودتنظيمي يادگيري در دانش‌ آموزان مبتلا به ناتواني‌هاي يادگيري

Comparison of the effectiveness of motivational model based on progress and emotion regulation techniques on learning self-regulation in students with learning disabilities

اختلالات يادگيري مي‌تواند موفقيت و پيشرفت تحصيلي را در هر سني به طور قابل‌توجهي تحت تأثير قرار دهد. هدف پژوهش حاضر بررسي مقايسه اثربخشي مدل مبتني بر انگيزه پيشرفت و تكنيك‌هاي تنظيم هيجان بر خودتنظيمي يادگيري در دانش‌آموزان مبتلا به ناتواني‌هاي يادگيري بود. روش پژوهش حاضر، آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه دانش‌آموزان ثبت‌نام شده در مركز ناتواني‌هاي يادگيري آموزش‌وپرورش شهر اردبيل در سال تحصيلي 99-98 بود از اين ميان تعداد 45 نفر به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و پس از جايگزيني تصادفي در سه گروه آزمايشي و گروه كنترل مورد مطالعه قرار گرفتند (در هر گروه 15 نفر) انتخاب شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه‌هاي خودتنظيمي يادگيري بود. فرآيند اجرا مدل مبتني بر انگيزه پيشرفت به مدت 5 جلسه و تكنيك‌هاي تنظيم هيجان 10 جلسه و هر جلسه 90 دقيقه پرداختند و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي را دريافت نكردند. نتايج با استفاده از آزمون كوواريانس تك متغيره تجزيه‌وتحليل شد. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه بعد از كنترل اثرات پيشآزمون، تفاوت آماري معنيداري بين ميانگين نمرات سه گروه آزمايش و كنترل، در نمره كل متغير خودتنظيمي يادگيري (14/742=F) وجود دارد. از لحاظ كاربردي با توجه به اثربخش بودن مدل مبتني بر انگيزه پيشرفت و تكنيك‌هاي تنظيم هيجان به عنوان يك راهبرد اساسي براي افزايش يادگيري خودتنظيمي توسط معلمان، روانشناسان و مشاوران مدارس براي كليه دانش‌آموزان به ويژه دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري خاص توصيه ميگردد.

Objective: Learning disabilities can significantly affect academic success and achievement at any age. The aim of this study was to compare the effectiveness of the model based on achievement motivation and emotion regulation techniques on learning self-regulation in students with learning disabilities. Methods: The present study was an experimental one with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of this study included all students enrolled in the Center for Educational Learning Disabilities in Ardabil in the academic year of 2019-2020. Forty five people were selected by available sampling and were randomly placed in two experimental groups and one control group (15 people in each group). Data collection tools were self-regulated learning questionnaires. The process of implementing the model based on progress motivation lasted for 5 sessions and emotion regulation techniques for 10 sessions and each session lasted 90 minutes and the control group did not receive any intervention. Results: The results were analyzed using Univariate covariance test. The results of analysis of covariance showed that after controlling the effects of the pretest, there was a statistically significant difference between the mean scores of the three experimental and control groups in the total score of the learning self-regulatory variable (F= 14.742). Conclusion: Practically, due to the effectiveness of the motivational model based on progress and emotion regulation techniques, it is recommended as a basic strategy to increase self-regulated learning by teachers, psychologists and school counselors for all students, especially students with special learning disabilities.