بيماري سرارغواني و راه هاي پيشگيري از خسارت آن

يكي از بيماري هاي مهم و اقتصادي سيب زميني كه سبب كاهش كمي و كيفي محصول مي شود، بيماري سرارغواني مي باشد. نشانه هاي اين بيماري شامل پژمردگي همراه با رنگ ارغواني، ريزبرگي، زردي و لوله اي شدن برگ ها، تورم جوانه هاي جانبي و تشكيل غده هاي هوايي است كه در مزارع سيب زميني مناطق آلوده، در ارقام مختلف كم و بيش در طي فصل رشد سيب زميني مشاهده مي شود. علت وقوع نشانه-هاي آلودگي در مناطق مختلف را عمدتا به عوامل فيتوپلاسمايي نسبت داده اند. فيتو پلاسماها، بيمارگرهاي گياهي از شاخه موليكوت ها، بدون ديواره سلولي و مجتمع در آوندهاي آبكش هستند كه در محيط هاي مصنوعي غيرقابل كشت مي باشند و توسط حشرات از بافت هاي آلوده گياهي انتقال مي يابند. عوامل فيتوپلاسمايي در بسياري از گونه هاي گياهي، از جمله سيب زميني بيماريزا و داراي خسارت اقتصادي مي باشد. نتايج بررسي بوته هاي آلوده سيب زميني در مناطق مختلف دنيا و كشور كه واجد نشانه هاي ذكر شده بودند، نشان داد كه علاوه بر فيتوپلاسماها، قارچ رايزوكتونيا و ويروس برگ قاشقي سيب زميني عوامل ايجاد بيماري سرارغواني مي باشند. علايم تشكيل غده هوايي و ارغواني شدن برگ هاي انتهايي بوته سيب زميني در ارقام مختلف با شدت هاي متفاوتي ديده مي شود. رعايت قوانين قرنطينه اي جهت عدم جابجايي عوامل بيماريزا توسط اندام هاي تكثيري، و نيز رعايت نكات بهداشت زراعي مانند استفاده از غده هاي گواهي شده، استفاده از آفت كش هاي مناسب در مزرعه جهت حذف حشرات ناقل بيماري و استفاده از غده هاي عاري از آلودگي (غده هايي با جوانه هاي مويي و ضعيف) جهت كاشت در زمين هاي عاري از آلودگي مهمترين راهكارها در كنترل اين بيماري مي باشند.