انقلابي گري به مثابۀ مثلث عدالت ، آزادي و كارآمدي؛ زنجيره هاي پارادكسيكال و چالش هاي انقلاب اسلامي در دهۀ چهارم جمهوري اسلامي

Revolutionism as a triangle of justice, freedom, and efficiency; Paradoxical Chains and Challenges of the Islamic Revolution in the Fourth Decade of the Islamic Republic

انقلاب اسلامي نتيجۀ انتخاب آگاهانه مردماني از نسل اصلاحات ساختاري بود. انقلاب سازۀ سه ضلعي را براي ايران بر مبناي ظهور يك سيستم حكمراني جديد در دهۀ هفتاد و هشتاد ميلادي به ارمغان آورد. سه ضلع مثلث انقلاب اسلامي تاكيد بر عدالت و آزادي به مثابۀ دال مركزي و نرم افزار آن ، توحيد به مثابۀ ابزار و كارآمدي و شايسته سالاري به عنوان پوسته و هستۀ سخت افزاري انقلاب اسلامي بودند. در دهۀ چهارم انقلاب اسلامي، اين مثلث دچار چالشها و پارادكسهاي ساختاري شده است. چالشهايي كه بدون تصميم سازي _ برنامه ريزي صحيح و به طور كلي بدون تحولات ساختاري - نهادي، امكان اصلاح آنها پايين است. بيانه هاي مكرر رهبر انقلاب از جمله مانيفست گام دوم انقلاب نيز مبتني بر شناسايي و اصلاح اين چالشهاي ساختاري و نگاه به آينده اي روشن بر مبناي تحولات اساسي در زمينۀ حل چالشها و بازگشت به اضلاع مثلث مفهومي انقلاب اسلامي است. برون رفت از چالشهاي گوناگون انقلاب اسلامي بدون به روز رساني سيستم عامل و هستۀ سخت و نرم جمهوري اسلامي ممكن نيست. اين نوشتارك بر مبناي يك بافت تحليلي بر اين مسئله تاكيد مي كند كه نگاه راهبردي به انقلاب اسلامي و تداوم و گسترش ظرفيتهاي استراتژيك آن بدون اصلاح ساختارهاي نهادي و چالشهاي گوناگون بر آمده از آنها امكان پذير نيست. در صورت فعال شدن اضلاع مثلث مفهومي انقلاب اسلامي و رفع ايرادات نرم افزاري و سخت افزاري سيستم عامل انقلاب ، جمهوري اسلامي مي تواند در آينده نمونۀ يك سيستم مدل ساز، فعال و كارآمد براي دنيا باشد.

The Islamic Revolution was the result of the conscious choice of the people from the generation of structural reforms. The revolution brought a triangular structure to Iran based on the emergence of a new system of government in the 1970s and 1980s. The three sides of the Islamic Revolution triangle were the emphasis on justice and freedom as the central signifier and its software, monotheism as the tool and efficiency, and meritocracy as the shell and core of the Islamic Revolution. In the fourth decade of the Islamic Revolution, this triangle has faced structural challenges and paradoxes. These challenges can't be reformed without decision-making, proper planning, and generally, without structural-institutional changes. The repeated statements of the Supreme Leader of the Revolution, including the manifesto of the second step of the revolution, are based on identifying and correcting these structural challenges and looking to a bright future based on fundamental changes in solving challenges and returning to the sides of the conceptual triangle of the Islamic Revolution. It is not possible to get out of the various challenges of the Islamic Revolution without updating the operating system and the hard and softcore of the Islamic Republic. This article point that continuity of the Islamic Revolution and expansion of its strategic capabilities is not possible without reforming the institutional structures and the various challenges arising from them. If the sides of the conceptual triangle of the Islamic Revolution are activated and the software and hardware defects of the Revolution operating system are eliminated, the Islamic Republic can be an example of an active and efficient system for the rest of the world.