زيبايي شناسي روايي و اخلاق در رمان در باب زيبايي زيدي اسميت

Narrative Aesthetics and Ethics in On Beauty by Zadie Smith

اين مقاله بر رابطه‌ي بين زيبايي‌شناسي و اخلاق مبتني است و با محوريت روايت‌شناسي بلاغي و فلسفه اخلاق، به بررسي اخلاقيات تنيده در شگردهاي روايي رمان در باب زيبايي زيدي اسميت مي‌پردازد. چهارچوب نظري اين تحقيقِ ميان رشته‌اي بر روايت‌شناسي بلاغي جيمز فيلان و فلسفه اخلاق چارلز تيلور استوار است. فيلان جنبه زيبايي‌شناسي روايت را در بكارگيري شگردهاي روايي مي‌داند كه داراي دامنۀ اخلاقي بوده و در نهايت منجر به داوري‌هاي اخلاقي مخاطب مي‌گردند. در بررسي زيبايي‌شناسي روايي شگردهاي اسميت در استفاده از گفتمان غيرمستقيم آزاد و آواي روايي و كاركرد بلاغي آنها در انتقال ارزش‌هاي جهان داستاني نويسنده مورد كنكاش قرار مي‌گيرد. در بحث نظام اخلاقي رمان، چگونگي ترسيم هويت شخصيت‌هاي داستان در ارتباط با طرز تلقي آنها از مفهوم زيبايي به مثابه خيري اخلاقي ، و ديدگاه اسميت در تبيين فضيلت دغدغه مندي براي ديگري بررسي مي شود. رمان در باب زيبايي قلمرو واقعيت انسان قرن بيست و يكم است كه از يك سو به دنبال بيان هويت اصيل انساني در بستري متكثر با چالش‌هايي بنيادين روبروست و از سويي ديگر درصدد كشف تعريفي مناسب براي ديگر دوستي در جامعه چند فرهنگي كنوني مي‌باشد. اين مقاله نشان مي‌دهد كه چگونه دامنه اخلاقي شگردهاي روايي اسميت، به بازنمايي جهاني مي‌پردازد كه در عين تكثر از جهان پاره پاره پسامدرن فاصله گرفته و مخاطب را به ارزيابي‌هاي اخلاقي متناسب با واقعيت معاصر فرا مي‌خواند.

The present study is based on the interaction between aesthetics and ethics and by focusing on the rhetorical narrative theory and the ethical philosophy it aims to investigate the aesthetic representation of ethics in On Beauty by Zadie Smith. On this account, this study relies primarily on James Phelan's rhetorical approach to narratology and Charles Taylor's philosophy of ethics. According to Phelan, the study of narrative aesthetics deals with the analysis of the narrative techniques, employed by the author and the narrator. Free indirect discourse and narrative voice are two techniques that contribute to the aesthetic dimension of the narrative. Through free indirect discourse, the readers are given a chance to enter inside the characters' unconscious mind which is integrated within the narrative flow, while narrative voice is defined by Phelan as the synthesis of style, tone, and ethics. Furthermore, the ethical world of the story is analyzed concerning the characters' various attitudes towards the concept of beauty, and their tendency towards human connection and altruism as ethical goods. Smith’s characters search for their authentic selfhood within the pluralistic context of the globalized world while practicing concern for others. This article aims at exploring the ethical values embedded in the choice of using certain narrative frameworks in Smith’s novel, and their relation to the contemporary tendency in literature towards rejecting postmodern fragmented narrative world.