عنوان مقاله :
ابعاد تطبيقي ممنوعيت تلقي ارتكاب جرم از سكوت متهم در حقوق كيفري و رويه قضايي محاكم ايران و ايالاتمتحده
عنوان به زبان ديگر :
Comparative Dimensions of Prohibition of Inference from the Accused’s Silence in Iran and USA Criminal Law and its Courts Jurisprudence
پديد آورندگان :
صالحي، جواد دانشگاه پيام نور - دانشكده علوم اجتماعي، گروه حقوق، تهران، ايران
كليدواژه :
قرينه ارتكاب جرم , حق سكوت متهم , دادرسي عادلانه كيفري , حقوق كيفري ايران , رويه قضايي ايالاتمتحده
چكيده فارسي :
سكوت متهم در حقوق كيفري از دلايل اثبات يا قرينه ارتكاب جرم نيست. باوجوداين، سكوت متهم و تلقي ارتكاب جرم از آن در رويه قضايي محاكم كيفري ايالاتمتحده موجد شرايطي است كه درنهايت به ضرر متهم تمام ميشود. اين وضعيت برخلاف بايستههاي حقوق كيفري و رويه قضايي محاكم كيفري ايران است. ازاينحيث، بررسي ابعاد جواز يا ممنوعيت تلقي ارتكاب جرم از سكوت متهم در نظام حقوق كيفري و رويه قضايي واجد اهميت است تا به سؤال اصلي پژوهش پاسخ داده شود. وضعيت سكوت متهم و تلقي ارتكاب جرم از آن در حقوق كيفري و رويه قضايي ايران و ايالاتمتحده چيست؟ يافتههاي پژوهش نشان ميدهد؛ اول اينكه حق سكوت در مرحله بازجويي بازپرس از متهم در حقوق كيفري ايران شناسايي شده است، درحاليكه حق سكوت براي حفاظت از متهم در برابر بازجويي پليس است. اين وضعيت برخلاف حقوق كيفري ايالاتمتحده است كه حق سكوت متهم را براي مرحله بازجويي پليس شناسايي كرده است. دوم اينكه سكوت متهم در نظام حقوق كيفري ايران و رويه قضايي آن جلوهاي از حقوق دفاعي متهم است و قرينه ارتكاب جرم وي نيست. اين وضعيت با حقوق كيفري ايالات متحده مشابهت دارد. ليكن رويه قضايي ايالاتمتحده در شرايطي كه متهم در بازداشت پليس نيست، از تبعات حق سكوت تبعيت نميكند. حال آنكه اطلاق حق سكوت متهم مانع از تفكيك دو مرحله بازداشت متهم و قبل از آن براي برخورداري يا محروميت از امتيازات حق سكوت است. ازاينحيث تلقي قرينه ارتكاب جرم از سكوت متهم قبل از بازداشت وي در رويه قضايي محاكم كيفري ايالاتمتحده برخلاف معيارهاي دادرسي عادلانه كيفري است.
چكيده لاتين :
Accused’s silence in criminal law is not evidence and proof of crime or inference. However, accused’s silence and inference of crime in USA criminal courts’ jurisprudence create conditions that ultimately end to accused detriment. This situation is contrary to requirements of criminal law and Iran criminal courts’ jurisprudence. In this respect, examining dimensions of permissible or prohibitive view of inference from accused’s silence in criminal law and jurisprudence are important to reply research question. What are status of inference from accused’s silence in Iran and USA criminal law and its jurisprudence? Investigation findings show that accused’s silence was identified in Iran criminal law during the judicial official interrogation phase, while it is for protecting accused against police interrogation. This situation is contrary to USA criminal law, which has identified the accused’s silence during police interrogation. Second, accused’s silence in Iran criminal law and its jurisprudence is a manifestation of accused’s defense rights and is not inference of commission of crime. This situation is similar to USA criminal law, but USA jurisprudence does not follow consequences of accused’s silence when he/she is not in police custody. However, accused’s silence application prevents separation two stages of accused detention and before that in order to enjoy or be deprived of right of silence’s privileges. In this respect, inference of crime from accused’s silence before his/her custody in USA criminal courts’ jurisprudence is contrary to fair criminal trial’s standards.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي حقوق جزا و جرم شناسي - شهر دانش