ارزيابي فعاليت زمين ساختي ناحيه گلپايگان با استفاده از شاخص پيچ و خم پيشاني كوهستان و پتانسيل حركت گسل هاي جنبا ( مطالعه موردي شمال باختر هندي كوش تا جنوب خاور دره بيد)

گستره مورد پژوهش (ناحيه گلپايگان) در زون ساختاري سنندج - سيرجان قرار گرفته است كه يكي از پوياترين پهنه هاي لرزه زمين ساختي ايران است. در اين بررسي، يك مدل نظري براي ارزيابي پتانسيل حركتي گسل بر اساس رابطه بين ويژگي هاي هندسي گسل و ميدان تنش تكتونيكي ناحيه اي پيشنهاد شده است. لازم به ذكر است كه نتايج اين روش با ركورد هاي لرزه اي گذشته و فعاليت هاي ريز لرزه اي كنوني منطقه سازگار بوده است، لذا اين الگوي نظري بر مبناي روابط ميان ويژگي هاي هندسي گسل ها و ميدان تنش زمين ساختي ناحيه اي استوار است. داده هاي ساختاري به منظور دستيابي به موقعيت محور هاي اصلي تنش، در پهنه وسيعي از ناحيه مورد مطالعه برداشت گرديد كه از معادلات اين الگو در 6 ايستگاه منطقه­ مذكور استفاده شد. در نهايت، با استفاده از روش وارون سازي، تنش اصلي بيشينه در هر مقطع به طور جداگانه به دست آمد و در معادلات جاگذاري شد. طبق محاسبات، پتانسيل حركتي گسل در هر مقطع از گسل هاي ناحيه مشخص گرديد، گسل بيد عرب بيشترين پتانسيل حركتي در مقايسه با ديگر قطعات گسلي را دارا است كه با توجه به محاسبه شاخص پيچ و خم پيشاني كوهستان به خوبي نمايان مي شود كه در رده يك تكتونيكي با فعاليت بالا جاي دارد، ديگر گسل ها در مرحله پيش لرزه مي باشند. نتايج محاسبه پتانسيل حركت گسل ها در هر قطعه، تطابق خوبي را با فراواني زمين لرزه هاي رخ داده نمايان مي سازد، به طوري كه بخش خاوري ناحيه مورد مطالعه، داراي نرخ لرزه خيزي بيشتري نسبت به ديگر بخش هاي آن مي باشد. با توجه به سرعت متوسط لغزش گسل هاي ناحيه در سال هاي اخير و همچنين با توجه به مطالعات پيشين و نتايج به دست آمده از ناحيه و داده هاي حاصل از محاسبه مقادير پتانسيل حركتي گسل، بخش خاوري ناحيه (حدفاصل گسل بيد عرب تا گسل نر پلنگ) بيشترين ميزان احتمال لغزش در آينده را دارا خواهد بود. بخش جنوبي گسل بيد عرب، با بيشترين ميزان پتانسيل حركتي گسل همراه است و ساختارهاي تكتونيكي نواحي آن، به عنوان جوان ترين فعاليت هاي نئوتكتونيكي در ناحيه معرفي مي گردد.

No abstract