عنوان مقاله :
مقايسه اثر اسنارك (تداعي عدد- مكان) در نوجوانان مبتلا به اختلال بيش فعالي، نقص توجه و نوجوانان عادي
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of SNARC Effect (Spatial- Numerical Association) in Adolescents with ADHD, and Attention Deficit Disorder and Normal Adolescents
پديد آورندگان :
عليزاده فرد، سوسن دانشگاه پيام نور - گروه روانشناسي، تهران، ايران , اردبيلي، پريسا دانشگاه پيام نور، تهران، ايران , عليپور، احمد دانشگاه پيام نور - گروه روانشناسي، تهران، ايران
كليدواژه :
اسنارك , تداعي عدد- مكان , بيشفعالي , نقص توجه
چكيده فارسي :
هدف: اين پژوهش با هدف مقايسه اثر اسنارك و بررسي بازنمايي عدد- مكان در نوجوانان ايراني مبتلا به اختلال بيشفعالي، اختلال نقص توجه و نوجوانان بدون اختلال طراحي و انجام شد. روش: طرح پژوهش توصيفي، از نوع علي- مقايسهاي بود. جامعه آماري نوجوانان 10 تا 15 ساله شهر تهران و گروه نمونه شامل 30 فرد مبتلا به اختلال بيشفعالي، 30 فرد مبتلا به اختلال نقص توجه و30 نوجوان بدون اختلال بودند كه با روش نمونهگيري به‌صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. همه اين افراد تكليف بزرگي اعداد (جورجز، 2017) را اجرا كردند و به آن پاسخ دادند. يافتهها: نتايج نشان داد كه اثر اسنارك در نوجوانان عادي و مبتلا به اختلال بيشفعالي و نقص توجه وجود دارد، بهصورتي كه بيشترين مقدار اسنارك در افراد مبتلا به بيشفعالي و كمترين مقدار مربوط به افراد عادي است. اين اثر به شكل بازنمايي اعداد كوچك در سمت راست و بازنمايي اعداد بزرگ در سمت چپ ديده ميشود. همچنين گروه سالم بيشترين پاسخهاي صحيح و گروه داراي نقص توجه، كمترين تعداد پاسخهاي صحيح را دادهاند. زمان واكنش گروه نقص توجه نيز بيشترين و زمان واكنش گروه بيشفعال كمترين مقدار بوده است. نتيجه گيري: اين نتايج نخست مشخص ميكند كه اثر اسنارك معكوس در فارسي‌زبانان ايراني وجود دارد و همچنين نشان‌دهنده بزرگ‌تر‌بودن اثر اسنارك در افراد مبتلا به اختلال بيشفعالي- نقص توجه است.
چكيده لاتين :
Objective: The aim of this study was to compare
the effect of SNARC between people with
hyperactivity, and attention deficit and healthy
people in Iranian adolescents. Method: The
research design was descriptive and causalcomparative.
Statistical populations of the study
were 10-15 years old adolescents of Tehran. The
sample group consisted of 30 individuals with
hyperactivity, 30 individuals with attention-deficit,
and 30 normal individuals who were selected by
convenience and targeted manner sampling method.
All of them responded to Magnitude Judgment
Task (Georges, 2017). Results: The results showed
the significant effect of SANRC in adolescents with
the hyperactivity, group attention-deficit, and
normal people, so that the highest amount was in
hyperactivity and the lowest amount was in the
normal group. This effect was seen as a
representation of small numbers on the right side,
and large numbers on the left side. Also the normal
group gave the most correct answers and the
attention-deficit group gave the least number of
correct answers. The reaction time of the attentiondeficit
group was the highest, and the hyperactive
group had the lowest. Conclusion: These results
imply that SANRS has an inverse reaction time.
effect in Persian-speaking Iranians, and a greater
effect in people with ADHD disorder.
عنوان نشريه :
كودكان استثنايي
