اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر حافظه فعال در افراد مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي

Effectiveness Of Acceptance and Commitment Therapy On Working Memory In The Patients With Obsessive Compulsive Disorder

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر حافظه فعال در افراد مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي انجام گرفت. روش‌: پژوهش حاضر نيمه­آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پيگيري دوماهه بود. جامعه آماري پژوهش شامل افراد مبتلا اختلال وسواس فكري و عملي مراجعه كننده به مراكز خدمات روان‌شناسي و مشاوره شهر اصفهان مابين ارديبهشت تا مردادماه سال 1398 بود. در اين پژوهش تعداد 30 فرد مبتلا اختلال وسواس فكري و عملي با روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه­هاي آزمايش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 15 نفر). در اين بين در گروه آزمايش 4 نفر و در گروه گواه نيز 1 نفر ريزش داشتند. گروه آزمايش مداخله درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (هيز و همكاران، 2004) را طي دو ماه و نيم در 10 جلسه 90 دقيقه‌اي دريافت نمودند. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه وسواسي-اجباري ييل براون (گودمن و راسماسن، 1986) و ابزار سنجش حافظه فعال بود. داده‌هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر حافظه فعال افراد مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي تأثير معنادار دارد (p<0/001). بدين صورت كه اين درمان توانسته منجر به بهبود حافظه فعال افراد مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي شود. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر بيانگر آن بودند كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد با بهره‌گيري از فنوني همانند با بهره‌گيري از فنوني همانند كاربرد تكنيك‌هاي ذهني، مشاهده خود به عنوان زمينه، تكنيك‌هاي گسلش شناختي، تصريح ارزش‌ها و عمل متعهدانه مي‌تواند به عنوان يك درمان كارآمد جهت افزايش حافظه فعال افراد مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي مورد استفاده قرار گيرد.

Aim: The present study was conducted aiming to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on working memory in the patients with obsessive compulsive disorder. Method: The present study was quasi-experimental with pretest, posttest, control group design and two-month follow-up stage. The statistical population of the study included the people with obsessive compulsive disorder who referred to centers of psychology and consultation services in the city of Isfahan from March to July 2020. 30 people with obsessive compulsive disorder were selected through convenient sampling method and they were randomly accommodated into experimental and control groups (each group of 15). 4 individuals from the experimental group and 1 person were excluded from the study. The experimental group received ten ninety-minute sessions of Acceptance and commitment therapy (Hayes et al, 2004) during two-and-ahalf months. The applied questionnaires in this study included Yale-Brown obsessive-compulsive Scale (Goodman, Rasmussen, 1986) and an‎d working memory measurement tools. The data from the study were analyzed through repeated measurement ANOVA. results: the results showed that Acceptance and commitment therapy has significant effect (p<0.001) on working memory in the patients with obsessive compulsive disorder. In this way, this treatment has been able to improve the working memory of people with obsessivecompulsive disorder. Conclusion: the findings of the present study showed that the Acceptance and commitment therapy can be used as an efficient therapy to increase working memory in the people with obsessive compulsive disorder through employing techniques such as mental techniques, observing the self as the background, cognitive defusion techniques, stipulating values, and committed action.