عنوان مقاله :
اثربخشي مداخله گروهي مبتني بر روان شناسي مثبت گرا بر بهبود استرس شغلي كارمندان
عنوان به زبان ديگر :
Effects of Group intervention based on the Positive Psychology on Occupational Stress of personnel
پديد آورندگان :
اميدي، محبوبه دانشگاه خوارزمي - گروه روان شناسي عمومي، تهران، ايران , سالاري، سوسن دانشگاه شاهد، تهران، ايران , عقيلي، محمدمهدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر - گروه روان شناسي، اسلامشهر، ايران
كليدواژه :
روانشناسي مثبتگرا , استرس شغلي , گروه درماني
چكيده فارسي :
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير مداخله گروهي مبتني بر روانشناسي مثبتگرا بر استرس شغلي كاركنان شاغل در قوه قضاييه در شهر تهران انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نيمهآزمايشي با طرح پيشآزمون – پسآزمون با گروه كنترل و پيگيري 3 ماهه بود. جامعه آماري شامل كليه كارمندان تحت استرس قوه قضاييه شهر تهران بود كه در سال 96 به مركز سلامت قوه قضاييه مراجعه كردند. تعداد30 نفر از كاركنان قوه قضاييه در شهر تهران به صورت نمونهگيري دردسترس براي شركت در پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل اختصاص يافتند. گروه آزمايش در هشت جلسه 5/1 ساعته مداخله گروهي مثبتگرا را دريافت كرد. براي گروه كنترل، هشت جلسه 5/1 ساعته با موضوعات بيربط به مداخله مانند صحبت در باره سيگار، الكل و تصادفات برگزار گرديد. آزمودنيها پيش و پس از مداخله و در مرحله پيگيري به پرسشنامه استرس شغلي (اسپيو، 1987) پاسخ دادند. دادههاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر با استفاده از نرم افزار آماري SPSS 19 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: مداخله گروهي مبتني بر روانشناسي مثبتگرا، منجر به كاهش معني دار نمره استرس شغلي گرديد (0/01>P).
نتيجه گيري: پيشنهاد ميشود در كنار ديگر راهبردهاي مقابلهاي موثر، مداخله گروهي مبتني بر روانشناسي مثبتگرا بر روي كارمندان شاغل تحت استرس شغلي صورت گيرد
چكيده لاتين :
Aim: The aim of this study was to investigate the effects of
group intervention based on the Positive Psychology on
occupational stress among personnel of judicature in the
Tehran city. Method:The present study was quasiexperimental
with pretest, posttest, and control group and a
three-month follow-up design. Thirty personnel of judicature
in Tehran city were selected by available volunteer sampling
method and assigned randomly to two experimental and
control groups. During eight 1.5 hour sessions, the
experimental group received group intervention based on the
Positive Psychology. In the control group speaks about
smoking, alcohols and accidents (irrelevant to intervention)
during eight sessions of 1.5 hours. Before and after
interventions and during follow-up stage, the examinees
completed Occupational Stress Inventory (Osipow, 1987).
Data analysis was done using repeated Measurements analysis
of variance with statistic software SPSS 19. Results: Group
intervention based on the Positive Psychology decreased
occupational stress significantly (P<0.01). Conclusions: It is
suggested that, along with another copying strategies, group
intervention based on the Positive Psychology should also be
conducted on personnel with occupational stress
عنوان نشريه :
روان شناسي تحليلي شناختي
