پديد آورندگان :
باقري، ليلا دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجفآباد - گروه زبان و ادبيات فارسي، نجفآباد، ايران , ابراهيمي، قربانعلي دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجفآباد - گروه زبان و ادبيات فارسي، نجفآباد، ايران , رشيدي، مرتضي دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجفآباد - گروه زبان و ادبيات فارسي، نجفآباد، ايران
كليدواژه :
جلايريان , احمد اُويس , نسخه خطّي , غزليّات , سبكشناسي
چكيده فارسي :
سلطان احمد اُويس از سلاطين هنرمند و شاعر آل جلاير است كه به سه زبان عربي، فارسي و تركي شعر ميسرود. متأسّفانه در داخل ايران نسخهاي از ديوان اشعار سلطان احمد جلاير وجود ندارد. امّا در خارج از ايران بنابر نوشتههاي كتب تاريخي، ادبي و هنري چنين برميآيد كه دو نسخه از ديوان اشعار سلطان احمد جلاير موجود است. نسخه اوّل در كتابخانۀ اياصوفيه تركيه و نسخه دوم - كه اساس كار در اين پژوهش است - در نگارخانۀ فرير با شمارۀ f 1932 نگهداري ميشود و بيشتر اشعار آن شامل غزليّات احمد بن اُويس است؛ سلطان احمد اگرچه در قالبهاي ديگر شعري طبعآزمايي كرده، شاعري غزلسرا بوده و تعداد غزلهاي او از ساير قالبها بيشتر است. اين شاعر 622 غزل دارد كه مجموع ابيات آن به 4385 بيت ميرسد. وي غزل را به شيوۀ شاعران قرن هشتم سروده كه از لحاظ وزن و مضمون، متنوّع و درونمايۀ آن عشق و عرفان است. وي در غزلهاي خود مضامين متنوّعي از جمله: مضامين عارفانه، عاشقانه، انتقادي و ... را بهكار گرفته؛ امّا نكتۀ قابل توجّه اين است كه در غزليّات عرفاني همانند اكثر عارفان به اصول و انديشههايي معتقد است كه بخشي از آنها را در انعكاس واژگان صوفيانۀ او ميبينيم.
چكيده لاتين :
Sultan Ahmad-e-Oweis is one of the sultans of Al-Jalayer, who were an artist and a poet that wrote poetry in Arabic, Persian, and Turkish. Unfortunately, there is no copy of Sultan Ahmad Jalayri's poetry collection in Iran. However, according to historical, literary, and artistic writings, there are two versions of his collection outside Iran. The first copy is in the Ayasufiya Library of Turkey and the second version, which is the basis of the present study, is archived and numbered f1932 in the Farir Gallery. Most of the poems in the latter version include the sonnets of Ahmad ibn Oweis. Though Sultan Ahmad was refined in different forms of poetry, he was mainly a sonneteer and his sonnets outnumbered his other poetry genres. He wrote 622 sonnets with 4385 verses. He wrote the sonnets following the style of the eighth-century poets and his sonnets enjoyed various weight formats and content and also the themes of love, mysticism, criticism, etc. Ahmad-e Jalaieri, in his mystic sonnets, like most mystic poets, believes in the ideas and principles part of which can be seen as reflected in mystic vocabulary choice,