عنوان مقاله :
نقش ميانجي تاب آوري در تبيين مدل شادكامي بر اساس هوش معنوي و كيفيت روابط بين فردي در دانشجويان
عنوان به زبان ديگر :
The Mediating Role of Resilience in Explaining the Happiness Model Based on Spiritual Intelligence and the Quality of Interpersonal Relationships in Students
پديد آورندگان :
سليمي نيا، نرگس دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه روانشناسي عمومي، تهران، ايران , امامي پور، سوزان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه روانشناسي باليني، تهران، ايران , فرزاد، ولي الله دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه روانشناسي عمومي، تهران، ايران , كوچك انتظار، رويا دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه روانشناسي عمومي، تهران، ايران
كليدواژه :
تاب آوري , شادكامي , كيفيت روابط بين فردي , هوش معنوي
چكيده فارسي :
مقدمه : در طول دهه گذشته تحقيقات در زمينه روانشناسي مثبت نگر در تلاش براي پاسخ به سوال بشر در مورد كاميابي به ويژه تجربه شادي است. در روانشناسي مثبت فرض بر اين است كه تواناييهايي در انسان وجود دارند مانند شجاعت، آيندهنگري، خوشبيني، ايمان، اميد و پشتكار كه به عنوان مانعي عليه بيماريهاي رواني عمل ميكنند. پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش ميانجي تاب آوري در تبيين مدل شادكامي بر اساس هوش معنوي و كيفيت روابط بين فردي در دانشجويان انجام گرفت.
روش پژوهش: روش پژوهش مقطعي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل دانشجويان دختر و پسر مجرد در مقطع كارشناسي (18-25 سال) دانشگاههاي آزاد اسلامي شهر تهران در نيمسال اول سال تحصيلي 1398 بودند. حجم نمونه 458 نفر (231 دختر، 227 پسر) كه به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحلهاي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش عبارت بودند از: شادكامي آكسفورد، هوش معنوي، كيفيت روابط بين فردي و تاب آوري. به منظور تجزيه‌وتحليل دادهها از نرم‌افزار SPSS-V21 و AMOS استفاده گرديد همچنين دادهها با استفاده از روش تحليل مسير مورد تحليل قرار گرفت.
يافته ها: نتايج نشان دادكه هوش معنوي بر شادكامي دانشجويان اثر مستقيم دارد. هوش معنوي با ميانجيگري تابآوري بر شادكامي اثر غيرمستقيم دارد. نتايج پژوهش نشان داد كه كيفيت روابط بين فردي بر روي شادكامي دانشجويان اثر مستقيم و معنيداري دارد. همچنين نتايج پژوهش نشان ميدهد كه مقدار اثر غيرمستقيم كيفيت رابطه از طريق متغير واسطهاي تاب آوري بر روي شادكامي معني دار هست.
نتيجه گيري: بنابراين توجه به متغيرهاي مذكور در طراحي درمان‌هاي مناسب‌تر به پژوهشگران و درمانگران ياري مي‌رساند.
چكيده لاتين :
Introduction: Over the past decade, research into positive psychology has sought to answer the human question of success, especially the experience of happiness. In positive psychology, it is assumed that there are abilities in human beings such as courage, foresight, optimism, faith, hope and perseverance that act as a barrier against mental illness. The aim of this study was to determining the mediating role of resilience in explaining the happiness model based on spiritual intelligence and the quality of interpersonal relationships in students.
Methods: The research method is cross-sectional correlation. The statistical population included undergraduate male and female students (18-25 years old) of Islamic Azad Universities of Tehran in the first semester of the 1398 academic year. The sample size was
458 people (231 girls, 227 boys) who were selected by multi-stage random sampling. The
research tools were: Oxford Happiness, Spiritual Intelligence, Quality of Interpersonal
Relationships (Pierce et al 1991) and Resilience. In order to analyze the data, SPSS-V21 and
AMOS software were used and the data were analyzed using path analysis method.
Results: The results showed that spiritual intelligence has a direct effect on students' happiness.
Spiritual intelligence has an indirect effect on happiness through mediation. The quality of the
relationship has a direct and significant effect on students' happiness. The results also show
that the value of the indirect effect of relationship quality through intermediate resilience
variable on happiness is significant.
Conclusion: Therefore, attention to these variables in the design of appropriate therapies helps
researchers and therapists.
عنوان نشريه :
خانواده و بهداشت
