شناسايي و اولويت بندي ابعاد و مولفه هاي شايستگي كارآفرينانه متقاضيان سرمايه گذاري در مناطق آزاد ايران

هدف از ايجاد و توسعه مناطق آزاد؛ افزايش و توسعه صادرات، ايجاد اشتغال، جذب سرمايه گذاري داخلي وخارجي و انتقال تكنولوژي، افزايش درآمدهاي عمومي، افزايش توريسم، ارتقاي جايگاه اقتصادي كشور و بهره مندي از اقتصاد رقابتي است، هدف اصلي پژوهش حاضر شناسايي و اولويت بندي شايستگي‌هاي كارآفرينانه براي راه اندازي كسب و كار در مناطق آزاد ايران مي‌باشد. در اين پژوهش، روش به كارگيري شده برحسب هدف، كاربردي و بر اساس نحوه گردآوري، توصيفي و پيمايشي مي باشد. جامعه آماري مديران واحدهاي اقتصادي و كارآفرينان در مناطق آزاد مي باشد. پرسشنامه مقايسات زوجي با نظر اساتيد طراحي شد و خبرگان متخصص در اين زمينه و همچنين مديران ارشد حوزه مورد مطالعه معيار و زيرمعيارها را مورد مقايسات زوجي قرار دادند. در اين پژوهش ابتدا با استفاده از مباني نظري و پيشينه انجام شده، سه معيار اصلي شايستگي كارآفريني، شايستگي مديريتي و شايستگي وظيفه اي و 20 معيار فرعي شايستگي هاي كارآفرينانه شناسايي گرديد. در رابطه با معيارها، معيار مهارت كارآفرينانه با 0/269 بيشترين وزن نهايي را دارا شدند. در زيرمعيارهاي مهارت كارآفرينانه، برنامه ريزي و سازماندهي (0/171)، شناخت بازار (0/165) و خودمديريتي (0/130) بيشترين وزن را به خود اختصاض دادند. زيرمعيارهاي دانش كارآفرينانه نيز مورد مقايسات زوجي قرار گرفت و در نهايت زيرمعيارهاي طراحي محصول (0/593) و طراحي مدل كسب و كار (0/241) در رتبه هاي بعدي قرار گرفتند. در مورد زيرمعيارها: بلندهمتي با وزن 0/182، توانايي انگيزاندن افراد با وزن 0/162 و تشخيص فرصت با وزن 0/162 زيرمعيارهايي بودند كه سه وزن بيشتر رتبه بندي را به خود اختصاص دادند.