بررسي آگاهي و نگرش و رفتارهاي خود مراقبتي زنان باردار نسبت به ديابت بارداري

Study on knowledge, attitude and self-care practices of gestational diabetes mellitus among pregnant women

مقدمه: ديابت بارداري شايعترين اختلال متابوليك دوران بارداري است كه با پيامدهاي نامطلوب بالايي همراه است. ميزان آگاهي و نگرش مادران در پيشگيري و تشخيص زود هنگام و رفتارهاي خود مراقبتي در كنترل بيماري موثر خواهند بود. لذا، مطالعه حاضر با هدف بررسي سطح آگاهي، نگرش و رفتارهاي خود مراقبتي در زنان باردار در ارتباط با ديابت بارداري انجام گرفت. روش پژوهش: در اين مطالعه توصيفي_ تحليلي، 200 زن باردار مراجعه كننده به درمانگاه مراقبت بارداري كه به روش نمونه­ گيري تصادفي انتخاب شده بودند مورد ارزيابي قرار گرفتند. اطلاعات از طريق پرسشنامه‌ جمع‌آوري شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي، كاي دو و ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته­ ها:. ميانگين نمرۀ رفتارهاي خود مراقبتي در زمينه ديابت 3/6±16/7 و 62 درصد افراد از نظر رفتارهاي خود مراقبتي در سطح ضعيف قرار داشتند. بين آگاهي و نگرش با سن، شغل و سطح تحصيلات رابطه معني­دار وجود داشت. مادراني كه سن و سطح تحصيلي بالاتري داشتند از آگاهي و نگرش بالاتري نسبت به سايرين برخوردار بودند. نمره رفتار خود مراقبتي با سن و سطح تحصيلات مادران ارتباط آماري معني­ داري را نشان داد. همچنين بين آگاهي و نگرش با رفتارهاي خود مراقبتي ارتباط مثبت و معني­ داري وجود داشت (0/01= P). نتيجه‌گيري: در اين مطالعه با توجه به سطح آگاهي متوسط، نگرش و رفتارهاي خود مراقبتي نامطلوب در زمينه ديابت بارداري جهت افزايش آگاهي زنان مداخلات آموزشي مناسب بايد صورت گرفته و نگرش آنها نيز مورد ارزيابي قرار گيرد. دانش و اطلاعات ناكافي در ارتباط با جنبه ­هاي مختلف ديابت بارداري مي­تواند منجر به آگاهي و نگرش محدود گردد كه بر رفتارهاي خود مراقبتي تاثيرگذار است. آگاهي و نگرش بالاتر در نهايت منجر به بهبود نتايج بارداري و عملكرد افراد خواهد شد.

Introduction: Gestational diabetes mellitus (GDM) is one of the most common medical complications of pregnancy with high adverse outcomes. Knowledge and attitude of mothers in prevention and early detection and self-care behaviors in the control of diabetes will be effective. Hence the objectives of this study were to assess the knowledge, attitude and self-care behaviors about GDM among pregnant mothers. Methods: A descriptive- analytical study was done among 200 antenatal mothers in antenatal clinic who were randomly selected and interviewed. Detailed questionnaires were used to obtain basic data. Data were analyzed by using descriptive statistics, chi-square, Pearson and spearman correlation tests. Results: The results indicated that 67% of women had moderate knowledge with the mean score 5.5 ± 2.4 and 32% had positive attitude with the mean score 25.5 ± 9.6 regarding too gestational diabetes. The mean score of mother's self-care behaviors was 16.3 ± 7.6 and 62% had low self-care status. Age, education and occupation were found to be associated with knowledge and attitude with age which is statistically significant. Mothers who had higher age and higher level of education had higher knowledge and attitude towards others. Also, the self-care behavior score showed a significant statistical relationship with age and level of education. There was a positive correlation between knowledge and self-care practice and positive correlation between attitude and self-care practice (P=0.01). Conclusion: due to the moderate level of knowledge, unfavorable attitudes and behaviors of self-care about gestational diabetes in order to increase women's knowledge, appropriate educational interventions are recommended and their attitudes should be evaluated. Inadequate knowledge and information about gestational diabetes in every aspect, which leads to limited knowledge and attitude and affecting their self-care behaviors. Higher knowledge and attitude will certainly lead to improve pregnancy outcomes and performance.