هرآينگي «تكنوشهر» در منظومۀ شهري كشور و مفهوم پردازي آن

No Title

بعد ازانقلاب صنعتي و عوارض مخرب ناشي از آن، بهره گيري هوشمندانه از تكنولوژي در راستاي اهداف متعالي انسان گرايانه و زيست مدارانه در شهرها از آمال بشر بوده است. اما مسئله اين است كه بهره گيري از تكنولوژي در شهرهاي كشور از آغاز، نه تنها در اين راستا نبوده، بلكه زمينه ساز معضلات فراواني همچون انواع مشكلات اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و به ويژه زيست محيطي شده است. لذا اين پژوهش، با توجه به اهميت موضوع به طرح ضرورت استقرار تكنوشهر در منظومۀ شهري كشور و مفهوم پردازي و ارائۀ كاربستي از آن پرداخته است. لازم به ذكر است كه اصولا طرح واژگان «تكنوشهر»- با توجه به زاويۀ نگاه پژوهش حاضر- اولين نمونه در ادبيات علمي ايران و حتي جهان مي باشد؛ كه در اين نمود، سعي گرديده است كه با نگاهي منتقد از ماحصل روندشناسي تجربيات جهاني در زمينۀ بهره گيري از تكنولوژي در شهر استفاده گردد. نوع تحقيق بنيادي؛ و مبتني بر اكتشاف در اين پژوهش متاثر از انگارۀ هرمنيوتيك بوده و در چهارچوبي توصيفي- تحليلي بر اساس مطالعات كتابخانه اي و اسنادي انسجام يافته؛ كه با تركيبي از روش هاي كيفي تحليل محتوا، مرور سيستماتيك، فراتركيب و فراتحليل انجام شده است. جامعۀ آماري پژوهش طيفي از اسناد علمي مربوط به تكنولوژي و شهر را در بر مي گيرد كه با بهره گيري از روش اشباع داده، 1726 منبع علمي به زبان هاي فارسي و انگليسي با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب گرديدند. نرم افزار مورد استفاده MAXQDA مي باشد. بر مبناي يافته هاي تحقيق «تكنوشهر»، علاوه بر جنبۀ برندآفريني آن در شكل؛ در محتوا نيز قادر است كه با ايجاد شهري انسان گرا و زيست مدار، به اصلاح وضعيت نامطلوب كنوني شهرهاي كشور- به ويژه در كلانشهرها- ياري رساند. در انتها نيز بر مبناي يافته هاي تحقيق، راهكارهايي بنيادي پيشنهاد گرديد.

No Abstract