شناسائي مؤلفه هاي آموزش متوسطه پايدار در توسعه پايدار و طراحي مدل مطلوب

Identify the components of sustainable secondary education in sustainable development and design an optimal model

هدف: اين پژوهش با هدف شناسائي مؤلفه هاي آموزش متوسطه پايدار در توسعه پايدار و ارائهي مدلي مطلوب انجام شده است. روش شناسي: روش تحقيق اين پژوهش روش تركيبي و از نوع اكتشافي متوالي است. جامعه ي آماري در مرحله كيفي صاحبنظران حوزه ي آموزش متوسطه كشور و مديران ارشد آموزش و پرورش بودند كه به صورت هدفمند و از طريق روش نمونه گيري گلوله برفي تعداد 12نفر به عنوان نمونه مشخص شد. همچنين جهت گردآوري داده ها از مصاحبه نيمه ساختاريافته، بررسي پيشينه نظري و تحقيقات پيشين به شيوه ي همسوسازي استفاده شد. در مرحله كمّي و به دنبال مرحله ي كيفي با هدف اجراي پرسشنامه و تأييد مؤلفه هاي كيفي، جهت ارائه ي مدل نهايي از جامعه آماري 300نفري، تعداد 170نفر به عنوان نمونهي آماري از طريق نمونه گيري طبقه اي تصادفي و با استفاده از جدول كرجسي و مرگان استفاده شد. داده هاي بدست آمده در بخش كمّي پژوهش با استفاده از تحليل عاملي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته هاي پژوهش در قالب يك مدل داراي 14بُعد اثرگذار شامل: مديريت زيست محيطي، پايداري اجتماعي، پايداري آموزشي، پايداري سياسي، پايداري مشاركتي، پاداري نهادي، آموزش توسعه اي، پايداري محيطي، مديريت پايدار، پايداري پژوهشي، پايداري اقتصادي، نظام نظارت و ارزيابي پايدار، نظام اداري و مالي پايدار و پايداري فرهنگي است. نتيجه گيري: آموزش پايداري هميشه با آموزش بهداشت محيط، كه در آن رفتار انسان بر محيط زيست تأثير مي گذارد، ارتباط دارد، بنابراين محيطي سالم يا زيان آور براي شرايط بقا و هم زيستي دربين موجودات زنده گوناگون روي كره زمين ايجاد مي شود.

Background and Objective: This study was conducted to identify the components of sustainable secondary education in sustainable development and provide a desirable model. Materials and Methodology: The research method of this research is a combined method and consecutive exploratory type. The statistical population in the qualitative stage was experts in the field of secondary education and senior education managers who were purposefully identified through a snowball sampling method of 12 people. Also, for data collection, semistructured interviews, theoretical background examinations and previous researches were used in a harmonized manner. In the quantitative stage and following the qualitative stage with the aim of implementing a questionnaire and confirming the qualitative components to present the final model of a statistical population of 300 people 170 people were used as a statistical sample through stratified random sampling using Krejcie and Morgan table . The obtained data were analyzed in the quantitative part of the research using factor analysis. Results: Research findings in the form of a model with 14 effective dimensions including: environmental management, social sustainability, educational sustainability, political sustainability, participatory sustainability, institutional resilience, development education, environmental sustainability, sustainable management, research sustainability, sustainability Economic, sustainable monitoring and evaluation system, sustainable administrative and financial system and cultural sustainability. Conclusion: Sustainability education is always related to environmental health education, in which human behavior affects the environment, so a healthy or detrimental environment for survival and coexistence between different living organisms on Earth is created