رفتارشناسي سياسي – مذهبي طالبيان در عصر امام حسن عسكري(ع)

طالبيان يعني نوادگان ابو­طالب از نسل امام علي(ع) و جعفر، نقش پررنگي در رويدادهاي نيمه دوم سده سوم هجري داشتند. كشته شدن متوكل (حك. 232-247) و افزايش درگيري‌هاي دروني عباسيان، زمينه‌ساز افزايش فعاليت‌هاي سياسي-مذهبي در جهان اسلام شد. آل ابوطالب كه به سبب خويشاوندي با پيامبر(ص) مدعي خلافت بودند نيز از فضاي پيش‌امده استفاده كردند. مسئله اصلي پژوهش اين است كه طالبيان در برابر عباسيان چه عملكرد سياسي-مذهبي از خود بروز داده‌اند؟ اين نوشتار بر اساس نگره «رفتارگرايي خانداني» به واكاوي توصيفي-تحليلي داده‌هاي تاريخي و حديثي پرداخته و نشان داده است طالبيان كه از نظر مذهبي به دو دسته «امامي» و «زيدي» تقسيم مي‌شدند، در بُعد انديشه سياسي سه گونه رفتار «همگرا»، «واگرا» و «ساكت» از خود بروز داده‌اند.

no abstract