تاثير آموزش مهارت هاي جرأت ورزي و حل تعارض بر افزايش ميزان رضايت زناشويي

هدف اصلي اين پژوهش بررسي تاثير آموزش مهارت هاي جرأت ورزي و حل تعارض بر افزايش ميزان رضايت زناشويي مي باشد. جامعه آماري اين تحقيق كليه دانشجويان زن متاهل دانشگاه پيام ­نور شهرستان مشگين شهر بود. نمونه آماري شامل 45 نفر در سه گروه از دانشجويان بود كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده از بين اين جامعه آماري انتخاب شده. روش پژوهش اين تحقيق از نوع نيمه تجربي و طرح مورد استفاده نيز پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. ابزارهاي اندازه گيري در اين تحقيق پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ وبرنامه درماني براساس آموزش مهارت جرأت ورزي به روش ماسترز و همكاران (1987) و مهارت حل تعارض به روش بولتون (2003) مي باشد. نتايج تحليل كوواريانس چند متغيري (MANCOVA) نشان داد كه آموزش هاي مهارت هاي جرأت ورزي و حل تعارض هر دو بر افزايش رضايت زناشويي (0.05>p ) دانشجويان زن متاهل دانشگاه پيام نور تاثير داشته است. همچنين نتايج بدست آمده در اين پژوهش بر سودمندي و تأثير آموزش مهارت هاي حل تعارض نسبت به مهارت جرأت ورزي تاكيد دارد.