عنوان مقاله :
بررسي تغييرات كاربري اراضي و ارتباط آن با سطح آبهاي زيرزميني مطالعه موردي: شهرستان پارس‌آباد
عنوان به زبان ديگر :
Investigation of land use changes and its relationship with groundwater level Case study: ParsAbad city
پديد آورندگان :
اصغري سراسكانرود، صياد دانشگاه محقق اردبيلي - گروه جغرافياي طبيعي، اردبيل، ايران , محمدزاده شيشه گران، مريم دانشگاه محقق اردبيلي - گروه جغرافياي طبيعي، اردبيل، ايران , قلعه، احسان دانشگاه محقق اردبيلي - گروه جغرافياي طبيعي، اردبيل، ايران
كليدواژه :
طبقه بندي شيءگرا , آب هاي زيرزميني , روش هاي زمين آمار , پارس آباد
چكيده فارسي :
هدف اصلي اين تحقيق پايش سطح آبهاي زيرزميني با استفاده از علم سنجش از دور و تصاوير ماهواره‌اي و رابطه آن با كاربري اراضي ميباشد. به همين منظور ابتدا تصاوير مربوطه اخذ و پيش‌پردازش‌هاي لازم بر روي هر كدام اعمال شد. سپس نسبت به مدل‌سازي و طبقه‌بندي تصاوير اقدام شد. به منظور بررسي تغييرات كاربري اراضي، نقشه طبقه‌بندي شده كاربري اراضي براي هر دو سال 2002 و 2018 با استفاده از روش طبقه‌بندي شيگرا استخراج شد و سپس به منظور بررسي تغييرات كاربري اراضي نقشه تغييرات كاربري اراضي براي بازه زماني 16 ساله استخراج شد. بعد از استخراج نقشه تغييرات كاربري اراضي به منظور انتخاب بهترين مدل، براي سال 2002 مدل K-Bessel و براي سال 2018 مدل Circular داراي بيشترين دقت مي‌باشند. نتايج نشان داد بيشترين ميزان تغييرات مربوط به كاربري مرتع به كشاورزي ديم، كاربري مرتع به كشاورزي آبي، جنگل به كشاورزي آبي و كشاورزي ديم به كشاورزي آبي است. در ميان كاربري‌هاي تغييريافته، كاربري جنگل كمترين ميزان افزايش را داراست در حالي كه ميزان تغيير كاربري جنگل به ديگر كاربريها به مراتب بيشتر است و اين امر نشاندهنده سرعت تخريب جنگلها نسبت به ميزان احياي آن است. نتايج بررسي آبهاي زيرزميني نشان داد كه بيشترين و كمترين ميانگين تراز آب در سال 2002 متعلق به كاربري كشاورزي ديم و كاربري مناطق كشت آبي و در سال 2018 نيز كاربري كشاورزي ديم داراي بيشترين ميانگين تراز آب و كاربري جنگل داراي كمترين ميانگين تراز آب بود كه اين امر نشاندهنده وضعيت بحراني آّبهاي زيرزميني و استفاده بيش از حد از اين منابع ميباشد
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
فضاي جغرافيايي
