تحليل انقلاب تونس از منظر رويكرد گفتمان

Explaining and Analyzing the Tunisian Revolution from the Perspective of a Discourse Approach

هدف نوشتار حاضر تبيين و تحليل انقلاب 2011 تونس، از منظر رويكرد گفتماني ارنستو لاكلائو و شانتال موف مي‌باشد. در راستاي هدف تحقيق، سؤال محوري كه قابل طرح و ارزيابي است اين است كه در چارچوب تئوري تحليل گفتمان لاكلائو و موف انقلاب 2011 تونس چگونه قابل تحليل مي‌باشد؟ فرضيه مقاله مدعاي آن است كه در چارچوب تئوري گفتمان لاكلائو و موف، انقلاب تونس را مي‌توان انقلابي توأم با تنازع درون گفتماني و تنازع برون گفتماني براي رسيدن به موقعيت هژمونيك تفسير كرد. تنازع درون گفتماني به رقابت دال‌هاي مدلول سكولاريسم ارتباط مي‌يابد كه در چارچوب آن، دال دموكراسي و آزادي سياسي جايگزين دال اقتدارگرايي در مدلول سكولاريسم گرديد. و تنازع برون گفتماني هم مربوط به رقابت گفتمان اسلام سياسي با سكولاريسم به ويژه دال امتزاج دين و سياست در مقابل جدايي دين از سياست مي‌شود. هر چند در نهايت گفتمان اسلام سياسي و سكولاريسم ( دال دموكراسي و آزادي سياسي) با قرار گرفتن در يك زنجيره هم‌ارزي انقلاب تونس را به وجود آوردند. يافته تحقيق حكايت از آن دارد كه در كشور تونس ايدئولوژي خاصي حاكم نيست و اين خود عاملي شده تا گفتمان‌هاي رقيب بتوانند با يك همزيستي سازنده، تحولات سياسي و اجتماعي در اين كشور را با مشاركت يكديگر مديريت كنند. روش تحقيق توصيفي- تحليلي بوده و براي پيشبرد كار تحقيقي از تحليل گفتمان به عنوان ابزار تحليل بهره گرفته شده است.

The purpose of this article is to explain and analyze the 2011 Tunisian revolution from the perspective of the discourse approach ofErnesto Laclau and Chantal Mouffe. In line with the purpose of the research, the central question that can be posed and evaluated is that: in the framework of the theory of discourse analysis of Laclau and Muff, how it canbe analyzed the 2011 Tunisian revolution? The hypothesis of the article is that within the framework of Laclau and Mouffe's discourse theory, the Tunisian revolution can be interpreted as a revolution with intra-discourse and extra-discourse conflict to achieve a hegemonic position. The intra-discourse is related to the competition of the signifier ofsecularism signified , which in the framework its, the signifier of democracy and political freedom replaced the signifier of authoritarianism in the signified of secularism. an‎d the extra-discourse conflict is related to the competition of the discourse of political Islam with secularism, especially the combination of religion and politics against the separation of religion from politics. Eventually, however, the discourse of political Islam and secularism (signifier of democracy and political freedom) formed the Tunisian revolution by being in an equivalence. The findings of the study also indicate that there is no specific ideology in Tunisia, and this in itself has made it possible for rival discourses to manage political and social developments in the country with a constructive coexistence. The research method is descriptive-analytical and discourse analysis has been used as an analysis tool to advance the research work.