طراحي الگوي آموزش اثربخش مبتني بر سبك‌هاي يادگيري در آموزش علوم پزشكي

Designing an Effective Education Model Based on Learning Styles in Medical Education

مقدمه: عامل مهمّي كه به اساتيد كمك مي‌كند تا شرايط را براي يادگيري مؤثّر آماده كنند توجه به نوع سبك يادگيري دانشجويان است. هدف اين مقاله طراحي الگوي آموزش اثربخش مبتني بر سبك‌هاي يادگيري در آموزش علوم پزشكي است. روش پژوهش: روش انجام اين پژوهش با رويكرد آميخته (كيفي - كمي) است. در اين پژوهش علاوه بر مطالعه اسنادي، از تكنيك تحليل مضمون با نرم‌افزار MAXQDA12، براي شناسايي ابعاد و مؤلفه‌ها و شاخص‌ها استفاده شده است. جامعه آماري در بخش كيفي تمام خبرگان در حوزه آموزش و علوم پزشكي بودند كه بعد از انجام مصاحبه 15 نفر از خبرگان اشباع نظري صورت گرفت كه پس از تحليل مصاحبه‌ها و استفاده از روش تحليل مضمون مضامين باز، محوري و انتخابي استخراج گرديد. در جهت اعتبار بخشي الگو نيز از تحليل عاملي تاييدي و از طريق نرم‌افزار smart pls3 استفاده شده است. نمونه آماري بخش كمي شامل387 نفر از اساتيد دانشگاه علوم پزشكي شهر تهران مي‌باشند. يافته‌ها: يافته‌ها در بخش كيفي شامل 3 بعد 9 مولفه و 43 شاخص استخراج گرديد.يافته‌هاي بخش كمي نشان داد كه از بين ابعاد مورد بررسي، فرآيند ياددهي و يادگيري با ضريب 0.700 و در بين مولفه‌ها، آمادگي يادگيرنده با ضريب 0.875 و در نهايت طراحي آموزشي دروس پزشكي با ضريب 0.930 از بين شاخص‌ها بيشترين سهم را در طراحي آموزش اثربخش مبتني بر سبك يادگيري برخوردارند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد، براي ترسيم الگوي آموزش اثربخش مبتني بر سبك‌هاي يادگيري در آموزش علوم پزشكي بايد در اولويت به فرآيندهاي آموزشي، برون دادها و در نهايت به درون دادها توجه ويژه شود.

Introduction: An important factor that helps teachers to prepare the conditions for effective learning is to pay attention to the type of learning style of students. The purpose of this article is to design an effective teaching model based on learning styles in medical education. Methods: The method of this research is mixed (qualitative-quantitative) approach. In this research, in addition to the documentary study, the content analysis technique with MAXQDA12 software has been used to identify the dimensions, components and indicators. The statistical population was in the qualitative section of all experts in the field of education and medical sciences. In order to validate the model, confirmatory factor analysis has been used through smart pls3 software. The statistical sample of the quantitative section includes 387 professors of Tehran University of Medical Sciences. Results: Findings were extracted in the qualitative section including 3 dimensions of 9 components and 43 indicators. The findings of the quantitative section showed that among the studied dimensions, teaching and learning process with a coefficient of 0.700 and among the components, learner readiness with a coefficient of 0.875 and finally Educational design of medical courses with a coefficient of 0.930 among the indicators have the largest share in the design of effective education based on learning style. Conclusion: The results showed that in order to draw an effective training model based on learning styles in medical education, special attention should be paid to educational processes, outputs and finally to inputs.