واكاوي تداوم عناصر اندرزنامه نويسي سياسي باستان در دوره قاجار

فاقد عنوان

اندرزنامه‌هاي سياسي اگرچه آثاري هستند كه در زمينه سياست و تأملات سياسي در ايران و اسلام و با هدف توصيه رفتار مناسب در زندگي سياسي و تأثيرگزاري بر رفتار سياسي صاحبان قدرت به رشته تحرير درآمده است، اما اين اندرزنامه ها به مباحث اخلاقي و اجتماعي نيز مي پردازد. محور مباحث اندرزنامه‌نويسان سياسي، ارائه چارچوب قدرت حاكم، حفظ و اصلاح آن است. اندرزنامه ها به تفاسير و توجيهات خود مبتنى بر اصولى چون توأمان بودن دين و سياست، عدالت، اخلاق و دين، تجربيات پيشينيان و پند و حكمت قرار پرداخته اند. هدف اندرزنامه‌ها ارائه چگونگي رفتار مناسب در «كسب قدرت» و «حفظ قدرت» است. اندرزنامه‌هاي سياسي به چگونگي كاركرد نظام سياسي و تأثير عوامل موجود در توليد و توزيع قدرت سياسي مي‌پردازند. يافته هاي اين مطالعه نشان داد هدف عمدة اندرزنامه هاي دوران قاجار يافتن راه حل هايي عملي است براي خارج كردن كشور و رعيت از وضعيتي كه عموماً آن را اسفناك ارزيابي مي كنند. از اين منظر اندرزنامه هاي عصر قاجار تفاوت هاي زيادي با نوشته هاي پيشينيان دارند. از دلايلي كه باعث شده رسائل عصر قاجار در زمره اندرزنامه نويسي جاي داده شوند آن است كه مخاطب بسياري از آنها، همچون متون پيشينيان، اول شخص كشور است. مهمترين وجوه عنصر تداوم در سياست نامه هاي قاجار مباحثي چون عدالت، تمركز بر قدرت پادشاه، قانون، رابطه شاه و رعيت (مردم) و پيوند دين و سياست مي باشد.

not abstract