بررسي عوامل موثرسياست گذاري فرهنگي در توسعه صنعت گردشگري جهان اسلام (مورد مطالعه : كشور ايران )

Investigating the effective factors of cultural policy-making in the development of tourism industry in the Islamic world (Case study: Iran)

پژوهش حاضر باهدف، بررسي عوامل موثر سياستگذاري فرهنگي در گردشگري كه مي توانددرهمگرايي و وحدت جهان اسلام نقش ايفا كند،تدوين شده است. روش شناسي پژوهش حاضر از نوع آميخته مي باشد. ابزار گرد آوري داده در بخش كيفي مبتني مصاحبه ودر بخش كمي مبتني بر پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت.جامعه آماري بخش كيفي، خبرگان و سياستگذاران وزارت ميراث فرهنگي وگردشگري و صنايع دستي بوده اند كه با روش نمونه گيري هدفمند از نوع گلوله برفي انتخاب و با آن ها مصاحبه آزاد و نيمه ساخت يافته انجام گرفت. جامعه آماري بخش كمي، مديران ،كارمندان و سياستگذاران شاغل در وزارت ميراث فرهنگي ،گردشگري و صنايع دستي بودند كه تعداد آنها 135تن برآورد گرديد كه به صورت تمام شمار 135 پرسشنامه بين آنها توزيع گرديد كه در نهايت 116 پرسشنامه تكميل شده مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. پس از تاييد روايي و پايايي تحقيق و طراحي مدل مبتني بر مصاحبه . به تحليل داده ها در قسمت كيفي و سپس اجراي مدل طراحي شده در بحش كمي پرداخته شد. نتايج آزمون نشان دادكه رابطه بين چهار متغير مستقل اين تحقيق يعني عامل تنوع جاذبه ، عامل فرهنگي ، عامل حقوقي و قانوني وعامل مديريتي با متغير وابسته توسعه گردشگري رابطه همبستگي معناداري در سطح 001/ 0داشته است به بيان ديگر اين عوامل مي تواند نقش موثر و تاثير گذاري در توسعه صنعت گردشگري فرهنگي در وحدت جهان اسلام داشته باشد.

The aim of this study was to investigate the effective factors of cultural policy in tourism that can play a role in the integration and unity of the Islamic world. The methodology of the present study is mixed. Data collection tools were based on interviews in the qualitative section and based on a researcher-made questionnaire in the quantitative section. The statistical population of the qualitative section was the experts and policy makers of the Ministry of Cultural Heritage, Tourism and Handicrafts. They conducted free and semi-structured interviews. The statistical population of the quantitative section was managers, employees and policy makers working in the Ministry of Cultural Heritage, Tourism and Handicrafts, whose number was estimated to be 135, and 135 questionnaires were distributed among them, and finally 116 completed questionnaires were analyzed. After confirming the validity and reliability of the research and design of the interview-based model. The data were analyzed qualitatively and then the designed model was implemented in quantitative terms. The test results showed that the relationship between the four independent variables of this study, namely the factor of attraction diversity, cultural factor, legal factor and management factor with the dependent variable of tourism development had a significant correlation at the level of 0.001. In other words, these factors can play an effective role. Invest in the development of the cultural tourism industry in the unity of the Islamic world.