بررسي رابطه فرسودگي شغلي و مهارت هاي سياسي كاركنان با اهمال كاري آنها

Investigating the relationship between burnout and employees' political skills with their procrastination

زمينه: هدف از اين پژوهش تعيين ميزان اثرگذاري فرسودگي شغلي بر اهمال كاري كاركنان نيروي انتظامي فرماندهي ويژه شرق استان تهران با ميانجي گري مهارت سياسي آنان بود. روش: مطالعه حاضر با روش همبستگي اجرا شد. جامعه ي آماري پژوهش شامل كليه ي كاركنان انتظامي شرق استان تهران بوده كه از بين آن ها با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي 276 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه "پرسشنامه ي فرسودگي شغلي" مسلش، "اهمال كاري" تاكمن و "مهارت سياسي" فريس و همكاران بود. يافته ها: يافته ها نشان داد كه فرسودگي شغلي بر اهمال كاري اثر مستقيم و مثبت اما بر مهارت سياسي كاركنان اثر مستقيم منفي و معكوس دارد. مهارت سياسي نيز رابطه اي منفي و معكوس با اهمال كاري داشت. مهارت سياسي در رابطه بين فرسودگي شغلي و اهمال كاري نقش ميانجي و تعديل كننده ايفا مي كرد. نتيجه: به واسطه ي توسعه ي مهارت هاي سياسي كاركنان در سازمان بخصوص به وسيله ي شبكه سازي مي توان از بروز فرسودگي شغلي و نيز اهمال كاري كاركنان تا حد زيادي پيشگيري نمود.

Background: The aim of this study was to determine the effect of burnout on police staff procrastination in East Tehran mediated by their political skills. Methods: This study was performed a correlation method. The population study included all employees in East Tehran police. Of them, 276 people were selected by random cluster sampling. Collecting data by three questionnaires "burnout" Maslach, "procrastination" Morgan and "political skills" Ferris and et al. Results: The results showed a direct and positive effect of burnout on procrastination. But the political skills of staff direct effect is negative. Political skills and procrastination was a negative relationship. Political skills in the relationship between burnout and procrastination played a mediating role.