بررسي تاثير تغييراقليم بر شاخص دمارطوبت (مطالعه موردي : ايستگاه‌هاي رامسر و بابلسر)

افزايش گاز‌هاي گلخانه‌اي و گرمايش فراگير جهاني باعث برهم‌خوردن تعادل سامانه اقليمي كره‌ي زمين شده است. افزايش توامان دما و رطوبت فراتر از يك آستانه مشخص باعث ايجاد تنش در دام‌ها و افت كمي و كيفي توليدات نظير شير مي شود. جهت ارزيابي تاثير تنش‌گرمايي بر دام‌ها از معياري به نام شاخص دمارطوبت (THI) استفاده مي‌شود. هدف از اين پژوهش بررسي تاثير تغييراقليم بر شاخص THI در دو ايستگاه‌ منتخب بابلسر و رامسر مي باشد. به اين منظور، مقادير THIبا استفاده از نرم افزار SDSM تا سال 2100 تحت سه سناريو RCP2.6, RCP4.5, RCP8.5 ريزمقياس نمايي شد. نتايج نشانگر وجود روند مثبت و معناداري در مقادير طي دوره پايه(1961-2005) و آينده است و با نزديك شدن به سال 2100 تعداد روزهاي همراه با تنش گرمارطوبت افزايش يافته و كلاس‌هاي شديدتري از تنش بوقوع خواهد پيوست. يافته‌هاي اين تحقيق نشان داد كه شرايط تنش در بابلسر شديدتر از رامسر بوده به طوري كه در دوره پايه ايستگاه‌هاي رامسر و بابلسر به ترتيب 4 و 5 ماه از سال، تنش را تجربه كرده اند در حاليكه مطابق پيش نگري، تا انتهاي قرن حاظر اين عدد به ترتيب به 6 و 7 ماه از سال افزايش مي‌يابد. به علاوه بر اساس نتايج، در دوره پايه روز‌هاي داراي كلاس تنش اضطراري (مرگ دام‌هاي شيري‌) در هيچ يك از ايستگاه‌هاي مورد بررسي ثبت نشده است اما در چشم انداز آينده دور (2100 -2071) در ايستگاه‌هاي رامسر و بابلسر به ترتيب دو و شش روز از سال شرايط تنش اضطراري بوقوع مي‌پيوندد كه هشداري بسيار جدي براي صنعت توليد و پرورش دام در استان مازندران به حساب مي‌آيد.