بررسي مقايسه‌اي زندگي پس از مرگ از نگاه سيدمرتضي و جان‌هيك

جسم‌انگاران مسلمان و مسيحي سعي در تبيين جسم‌انگارانه از آموزۀ معاد دارند. در نگاه نخست، پنداشته مي‌شود كه يگانه‌انگاري انسان و جسم‌انگاري معاد، مسيري مشابه و نزديكي را در اسلام و مسيحيت طي كرده‌ است. اين نوشتار سعي در تبيين مشابهت‌‌ها و تفاوت‌هاي جسم‌انگاري در اسلام و مسيحيت دارد. ازاين‌رو با روش مطالعۀ كتابخانه‌اي آثار سيدمرتضي و جان‌هيك به عنوان دو الهي‌دان تأثيرگذار در اسلام و مسيحيت، اين مسئله را مورد بررسي قرار مي‌دهد. نتيجه آن كه، هرچند هر دو با تكيه بر منبع معرفتي عقل به اثبات امكان معاد پرداخته‌اند؛ اما تفاوت در زمينه‌هاي گرايش به جسم‌انگاري سبب شد سيدمرتضي از جسم‌انگاري معاد به يگانه‌انگاري انسان برسد و جان هيك از يگانه‌انگاري انسان به جسم‌انگاري معاد كشيده شود. برهان هيك در اثبات امكان معاد، به خاطر دربرگرفتن همۀ افراد بشر بر برهان سيدمرتضي برتري دارد. هر دو انديشمند در تبيين حقيقت انسان و معيار اين‌هماني با وجود بُعد زماني، نزديك به هم قدم برداشته‌، ولي در تبيين معاد جسماني متفاوت عمل مي‌كنند. سيدمرتضي در سازگاري ديدگاهش با آموزه‌هاي ديني مي‌كوشد؛ در مقابل هيك آموزه‌هاي مسيحي مخالف ديدگاهش را مردود مي‌خواند.