تحليل پديدارشناختي استراتژي هاي برساخت هويت در كنشگران شبكه هاي اجتماعي مجازي (مطالعه موردي: كاربران اينستاگرام ساكن شهر كاشان)

در دوره معاصر بخش مهمي از ساحت تعاملات و تبادلات فردي و همچنين تجربيات زيستي افراد در فضاهاي مجازي شكل‌گرفته و قوام مي‌يابد. هدف اين پژوهش فهم پديدارشناسانه استراتژي هايي است كه كاربران براي برساخت هويت خويش استفاده مي‌كنند. براي دستيابي به اين هدف از روش پديدارشناسي براون و كلارك استفاده‌شده است. حجم نمونه با تكيه ‌بر منطق اشباع نظري در روش كيفي، 20 نفر از دختران دانشجوي ساكن شهر كاشان است و فرآيند گردآوري داده‌ها با استفاده از روش مصاحبه نيمه ساختاريافته، انجام‌شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كاربران فضاي مجازي در مرحله نخستين ورود خود به اين شبكه و در تجارب اوليه در دو وضعيت «نابلدي و ناآگاهي» و «ترديد و اضطراب» به سر مي‌برند و بيشتر نقش كنشگر منفعل، مشاهده‌گر، پذيرنده و پيرو را دارند؛ اما با گذر زمان نقش كنشگر فعال، بر‌سازنده و روايت‌گر را پيدا مي‌كنند. از سوي ديگر نتايج حاكي است كه كاربران از دو استراتژي عاطفي و عقلاني در برساخت هويت خويش استفاده مي‌كنند. برمبناي استراتژي عاطفي، به شكلي آزادانه‌تر، رهاتر و سيال عمل نموده و روايت‌هاي بيشتري از جنبه‌هاي مختلف زندگي و جهان‌بيني و منش خود را تكثير مي‌كنند و بر مبناي استراتژِي عقلاني، تنها برداشت‌ها و برش‌هايي گزيده شده، ويرايشي، محافظه‌كارانه و نمايشي، از زندگي خود را روايت مي‌كنند.