آسيب‌شناسي برنامه آموزشي رسته انتظامي فراگيران آموزشگاه علمي و تخصصي شهيد بهشتي اصفهان

زمينه و هدف: براي تضمين دستيابي به اهداف سازماني، برنامه‌هاي آموزشي نياز به ارزيابي و آسيب‌شناسي دارند. پژوهش حاضر باهدف آسيب‌شناسي برنامه آموزشي رسته انتظامي فراگيران آموزشگاه علمي و تخصصي شهيد بهشتي اصفهان انجام‌شده است.روش‌: اين پژوهش ازلحاظ رويكرد تحقيق كيفي و ازنظر هدف كاربردي است. جامعه پژوهش شامل رؤسا و درجه داران كلانتري‌هاي شهر اصفهان، استادان و مربيان مركز آموزش درجه‌داري شهيد بهشتي اصفهان است. جامعه مشاركت كننده شامل 15نفر درجه‌دار و 13 نفر  از خبرگان بودندكه به صورت هدفمند تا دست يابي به اشباع نظري انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه‌نيمه ساختاريافته بود و براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از تحليل مضمون بهره گرفته شد. براي اعتبار يابي داده‌هاي كيفي از روش بازبيني مشاركت‌كنندگان استفاده شد.يافته‌ها: تحليل مضموني مصاحبه‌ها نشان داد بيش از 45 نوع آسيب در سه بعد رفتاري، ساختاري و زمينه‌اي در برنامه آموزشي آموزشگاه شهيد بهشتي وجود دارد. مهم‌ترين آسيب‌هاي رفتاري در ابعاد مهارت ارتباط كلامي،‌ مهارت‌هاي سازماني، مهارت‌هاي بينشي و خود صيانتي و مهم‌ترين آسيب‌هاي ساختاري در ابعاد  تناسب ساختار دوره با اهداف سازمان، تشكيل شوراي آموزش، تغيير نظام كنترل و ارزيابي آموزش، وحدت در برنامه تفصيلي آموزش و همچنين آسيب‌هاي زمينه‌اي در ابعاد قوانين و مقررات آموزشي، تغيير محل و نحوه برگزاري آموزش و تدريس دروس تخصصي شناخته شد.نتيجه‌گيري: بر اساس مدل سه‌شاخگي مي‌توان آسيب‌هاي برنامه آموزشي رسته انتظامي درجه‌داري آموزشگاه علمي تخصصي شهيد بهشتي را به ترتيب،آسيب هاي زمينه‌اي، آسيب هاي رفتاري و آسيب هاي ساختاري دانست.