ويژگي‌ هاي كاني‌ شناسي، بافتي و ميان‌ بارهاي سيال در زون سيليسي ميده، شمال پاريز، كمربند مس كرمان: بررسي ارتباط زايشي با سامانه‌ هاي پورفيري

زون‌هاي سيليسي با ابعاد متفاوت در كمربند ماگمايي كرمان وجود دارد كه ممكن است برخي نشان‌دهنده ليتوكپ در سامانه‌هاي مس پورفيري باشد. براي بررسي اين پتانسيل، يك زون سيليسي در سنگ‌هاي آندزيتي ‌بازالتي در منطقه‌ ميده در شمال پاريز و براي مقايسه، زون‌هاي سيليسي در حاشيه سامانه مس پورفيري سريدون و يك سامانه رگه در شرق سرچشمه بررسي شده است. زون سيليسي ميده بافت‌هاي توده‌اي، برشي و به‌ طور محلي حفره‌اي دارد و با هاله‌اي از دگرساني سيليسي-رسي فراگرفته شده است. رخنمون‌هاي كوچك و پراكنده‌ كوارتز تورمالين نيز وجود دارد. هاله سيليسي-رسي علاوه‌بر كوارتز حاوي كائولينيت و ايليت است. زون‌هاي سيليسي در سريدون و شرق سرچشمه، بافت‌ غالب توده‌اي و برشي دارند. در سريدون بافت حفره‌اي نيز توسعه يافته است. ميان‌بارهاي سيال در ميده، سريدون و شرق سرچشمه اغلب دوفازي مايع بخار غني از مايع است. ميانگين دماي همگن‌شدن به‌ترتيب 202، 247 و 177 درجه‌ سانتي‌گراد و ميانگين شوري 1.62، 2.27 و 1.57 درصد وزني معادل نمك‌ طعام است. سنگ كوارتز تورماليني حاوي ميان‌بارهاي چندفازي نيز است. ميانگين دماي همگن‌شدن و شوري براي ميان‌بارهاي دوفازي به‌ترتيب 231 درجه سانتي‌گراد و 5.43 درصد وزني معادل نمك‌ طعام و براي ميان‌بارهاي هاليت‌دار 382 درجه‌ سانتي‌گراد و 47 درصد وزني معادل نمك ‌طعام است. با توجه به شواهد بافتي و كاني‌شناسي، زون سيليسي ميده در تراز كنوني نمي‌تواند بيانگر ليتوكپ مرتبط با سامانه پورفيري باشد. رخداد كوارتز تورمالين مي‌تواند نشان‌دهنده ارتباط با سامانه‌هاي ماگمايي باشد؛ اما اين رخداد محلي است و نمي توان آن را تعميم‌داد.