كاني‏‏ شناسي، زمين‌ شيمي‏‏‌، محيط زمين‌ ساختي و منشأ گرانوديوريت‏‏‌ هاي شرق بيدشك (پهنه ماگمايي اروميه- دختر)

گرانوديوريت-ديوريت شرق بيدشك با سن ميوسن در شمال‏‏‌شرق اصفهان و در امتداد پهنه ماگمايي اروميه دختر رخنمون دارند. بر اساس بررسي‌هاي كاني‏‏‌شناسي، پلاژيوكلاز، كوارتز، پتاسيم فلدسپار، هورنبلند و بيوتيت از كاني‏‏‌هاي اصلي، مگنتيت و آپاتيت از كاني‏‏‌هاي فرعي و كلسيت و كلريت از كاني‌هاي ثانويه سازنده اين سنگ‏‏‌ها هستند. بافت غالب اين سنگ‏‏‌ها گرانوفيري و پورفيري با زمينه دانه‌ريز است. حضور پلاژيوكلازهايي با زونينگ نوساني، بافت غربالي و حاشيه غبارآلود ‏‌نشان‏‌دهنده نبود شرايط تعادل هنگام تبلور ماگمايي هستند. تركيب آمفيبول‏‏‌ها در محدوده‏‏‌ آمفيبول‏‏‌هاي كلسيك قرار‌گرفته است و از نوع ترموليت اكتينوليت و مگنزيوهورنبلند هستند. فنوكريست پلاژيوكلاز تركيب آندزين تا لابرادوريت دارد؛ اما پلاژيوكلازهاي سديك‏‌تر با تركيب اليگوكلاز نيز در اين سنگ‏‌ها ديده مي‏‌شوند. با استفاده از فشارسنجي و دماسنجي هورنبلند، تشكيل اين كاني در سنگ‏‏‌هاي نيمه‏‌نفوذي منطقه بين 3.01 تا 3.63 كيلوبار و دماي 685 تا 732 درجه سانتي‌گراد براي مگنزيوهورنبلند روي داده است. بررسي‏‏‌هاي زمين‌شيميايي نشان مي‏‏‌دهند كه اين توده گرانوديوريتي، متا‏‏‌آلومينوس، كالك‏‏‌آلكالن و از نوع I است و در محيط‏‏‌هاي فرورانش وكمان‏‏‌هاي آتشفشاني مرتبط با قاره تشكيل‌شده است. الگوي بهنجارشده عناصر كمياب و خاكي كمياب سنگ‏‌هاي‏‌ نفوذي اين منطقه نسبت به تركيب گوشته اوليه و كندريت، بيانگر غني‌شدگي LREE نسبت به HREE است. نمودارهاي زمين‌شيميايي نيز نشان مي‏‏‌دهند پيدايش ماگماي اوليه گرانوديوريت شرق بيدشك با منطقه فرورانش مرتبط بوده است. همچنين، تنوع در مقدار Rb نسبت به Nb در گرانيتوئيدهاي شرق بيدشك مي‏‏‌تواند ‏‌نشان‏‌دهنده غني‏‌شدگي ماگماي اوليه سازنده اين سنگ‏‌ها تحت‌تأثير مذاب‏‌هاي حاصل از رويداد متاسوماتيسم گوه گوشته‏‏‌اي در اثر فرورانش نئوتتيس باشد.