زمين‌ شيمي، ايزوتوپ‏ هاي S و Sr، و منشأ كانسار باريت شاه‏ نشين‏، شمال‌ غرب استان كردستان، ايران

كانسار باريت شاه‌نشين (شمال‌شرق مريوان)، به‏گونه چينه‌سان و عدسي‌شكل، در ميزبان سنگ ‏هاي ‏آتشفشاني كرتاسه‏ پسين جاي‌دارد. باريت‏ ها به طور عمده تك كاني، درشت‌بلور و به شكل‌هاي صفحه ‏اي و تيغه ‏اي هستند. مقادير δ34S بين 21.53-19.05‰ باريت‏ ها و مقايسه بين داده‌هاي 87Sr/86Sr نمونه ‏هاي باريت (0.70649 تا 0.70651) با نسبت‏ هاي آنها در آب درياي كرتاسه پسين (0.7075( و سنگ ‏هاي آتشفشاني ميزبان (0.704 تا 0.705) بيانگر تشكيل كانسار شاه ‏نشين‏ توسط سيال‌هاي گرمابي زيردريايي است. اين سيال داراي دو منشأ ماگمايي و آب درياست. تغيير در نسبت اختلاط اين دو سيال به تغيير در فراواني عناصر جزئي، (ppm 175.3-4.6) REEs و نسبت‏ هاي LREE/HREE منجر‌شده است. نزديكي مقادير δ34S نمونه‏هاي باريت و آب درياي مرتبط با آنها‏ (2220‰)، گوياي مقدار كم گوگرد سيال ماگمايي، تشكيل باريت در جريان آزاد آب و شرايط اكسيدان بستردرياست. داده ‏هاي باريت شاه ‏نشين همسان كانسار نوع فلسيك كوروكو، نهشته‌شده در حوضه حاشيه قاره‏اي بين پهنه فرورانش و حاشيه غيرفعال است.