دو تجربۀ درهم‌تنيده؛ روايت پرستاران بخش عفوني و بيماران بهبوديافته از كرونا در بيمارستان رازي اهواز؛ مطالعه‌اي با روش نظريۀ داده‌بنياد

كرونا طي چند ماه قاره‌ها را درنورديد و اينك به ويروسي جهاني بدل شده است. پس از شناسايي اولين مبتلا به اين ويروس در اسفند 1398 در استان خوزستان، اين استان پيك‌هاي مختلفي از اين بيماري ويروسي را تجربه كرده است و از آن روز تاكنون به جدي‌ترين عامل تهديد زندگي شهروندان و اصلي‌ترين عامل مراجعۀ بيماران به بيمارستان‌هاي استان بدل شده است. اين مطالعۀ كيفي با هدف فهم تجارب درهم‌تنيدۀ پرستاران بخش عفوني و ايزولۀ بيمارستان‌هاي مركز كرونا و بيماران بهبوديافته در استان خوزستان انجام شده است. روش استفاده‌شده در اين پژوهش، نظريۀ داده‌بنياد نسخۀ 2015 كوربين و اشتراوس به‌منزلۀ يكي از روش‌هاي اصلي پژوهش كيفي است. داده‌هاي اين پژوهش ازطريق مصاحبۀ عميق و شيوۀ نمونه‌گيري هدفمند نظري با بيست‌وچهار نفر از ذينفعان مرتبط با اين پديده گردآوري و براي تحليل داده‌ها از پنج مرحله كدگذاري باز و تشخيص مفاهيم، توسعۀ مفاهيم در جهت ابعاد و ويژگي‌ها، تحليل داده‌ها براي زمينه، واردكردن فرايند به تحليل و يكپارچه‌سازي مقولات استفاده شد. بعد از كدگذاري، دوازده مقولۀ اصلي از داده‌ها پديدار شد كه هر يك از مقوله‌ها به‌صورت كامل با استناد به متن مصاحبه‌ها تحليل شده‌اند. پاردايم ظهوريافته شامل سه بعد شرايط، كنش – تعامل‌ها و پيامدهاست كه در بعد شرايط شامل ماهيت ناشناختۀ ويروس، درهم‌تنيدگي رنج بيماري و فشردگي شيفت‎‌ها، تمناي درك عمومي دقيق، تكرار پي‌درپي لحظات سرنوشت‌‎ساز، اضطراب و ترديد در رويارويي با خانواده و در بعد كنش – تعامل شامل احساس به انتها رسيدن توان، بر هم خوردن تعادل مناسبات و روابط اجتماعي، بازانديشي پي‌درپي شغلي و شخصيتي، اضطراب و ترديد در رويارويي با خانواده و در بعد پيامدها شامل تلاقي پرفشار نقش‌ها، اذعان به حجم زياد وظايف، نه امنيت جاني و نه امنيت شغل است كه پيرامون يك مقولۀ هسته به نام دو تجربۀ درهم‌تنيدۀ تلخ و دشوار متأثر از كرونا شكل گرفته‌اند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهند به‌دليل ماهيت ويروس و همچنين ماهيت شغل پرستاري، تجربۀ درهم‌تنيده‌اي از رويارويي با اين ويروس در بيمارستان‌هاي استان در جريان است كه براساس آن، بيماران و پرستاران لحظات سرنوشت‌سازي را در فرايند مبارزه با اين ويروس از سر گذرانده‌اند.