بررسي رابطۀ رهبري سطح پنج و توانمندسازي ساختاري با تعالي سازماني مدارس به‌واسطۀ نقش ميانجي توانمندسازي روان‌‌شناختي معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطۀ رهبري سطح پنج و توانمندسازي ساختاري با تعالي سازماني مدارس به‌واسطۀ نقش ميانجي توانمندسازي روان‌‌شناختي است. جامعۀ آماري آن متشكل از همۀ معلمان ابتدايي استان فارس به تعداد 16264 نفر است كه از اين جامعه، به روش نمونه‌‌گيري تصادفي طبقه‌‌اي نسبي و براساس فرمول كوكران، نمونه‌‌اي 375 نفري انتخاب شدند. براي جمع‌‌آوري داده‌‌ها از چهار پرسش‌نامۀ رهبري سطح پنج چم‌آسماني (1386)، توانمندسازي ساختاري كردنائيج و همكاران (1394)، توانمندسازي روان‌‌شناختي اسپريتزر (1995) و تعالي سازماني عمارلو (1396) استفاده شد كه ضريب آلفاي كرونباخ آنها به ترتيب 0.96، 0.93، 0.94 و 0.91 به دست آمد. روايي سازۀ پرسش‌نامه‌‌ها نيز به‌وسيلۀ تحليل عاملي تأييدي تعيين شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. تجزيه‌وتحليل داده‌‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاري و به كمك دو نرم‌افزار SPSS و lisrel انجام شد. نتايج نشان داد متغير رهبري سطح پنج رابطۀ مستقيم، مثبت و معناداري در سطح 0.05 با توانمندسازي روان‌‌شناختي و تعالي سازماني مدارس دارد، رهبري سطح پنج به‌واسطۀ توانمندسازي روان‌‌شناختي، رابطۀ غيرمستقيم، مثبت و معناداري در سطح 0.05 با تعالي سازماني مدارس دارد، متغير توانمندسازي ساختاري، رابطۀ مستقيم، مثبت و معناداري در سطح 0.05 با توانمندسازي روان‌‌شناختي و تعالي سازماني مدارس دارد و توانمندسازي ساختاري به‌واسطۀ توانمندسازي روان‌‌شناختي رابطۀ غيرمستقيم، مثبت و معناداري در سطح 0.05 با تعالي سازماني مدارس دارد. براي بهبود مستمر و تعالي سازماني مدارس، پيشنهاد مي‌‌شود مسئولان آموزش‌وپرورش در كنار انتخاب رهبران سطح پنج براي مديريت مدارس، با تفويض اختيار و توانمندكردن معلمان در ساختار رسمي مدرسه، احساس شايستگي، استقلال و اثرگذاري در امور مدرسه را براي معلمان فراهم كنند.