نقش سازمان‌ها و نهادها در مديريت يكپارچۀ پيشگيري و مقابله با جرائم سايبري در جمهوري اسلامي ايران

زمينه و هدف: با توسعۀ فناوري‌هاي نوين اطلاعاتي و ارتباطي و فراگير شدن بهره‌برداري از فضاي سايبر، نياز به ايجاد سازوكار قانوني و حقوقي در امر پيشگيري و مقابله با جرائم سايبري بر مبناي اسناد راهبردي كشور صورت گرفته و در اين تحقيق تلاش بر آن است تا جايگاه و نقش سازمان‌ها و نهادها در مديريت يكپارچۀ پيشگيري و مقابله با جرائم سايبري در جمهوري اسلامي ايران با رويكرد نگاشت نهادي تبيين شود.روش‌: اين پژوهش از حيث هدف، كاربردى و از نظر روش جمع آوري اطلاعات در زمرۀ تحقيقات پيمايشي است. جامعۀ آماري پژوهش را خبرگان حوزۀ مديريت، پيشگيري و مقابله با جرائم سايبري به تعداد 61 نفر از سازمان‌ها و نهادهاي عضو شوراي عالي فضاي مجازي كشور تشكيل مي‌دهند. ابزار گردآوري، پرسشنامه‌اي محقق‌ساخته است كه پس از تأييد نهايي روايي، سنجش پايايي آن از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به دست آمد. براي تجزيه‌ و تحليل داده ها، با به‌كارگيري آزمون‌هاي آماري توصيفي، فراواني متغيرهاي زمينه‌اي جامعۀ موردمطالعه تحليل و با انجام آزمون‌ فريدمن و آزمون كاي‌دو، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار  SPSSمورد تحليل و رتبه‌بندي قرار گرفتند.يافته‌ها: نظر به بهره‌گيري از ابزارها و آزمون‌هاي مناسب، در ميان سازمان‌ها و نهادهاي كشور 35 سازمان و نهاد كنشگر در مديريت يكپارچۀ پيشگيري و مقابله با جرائم سايبري نقش مؤثر دارند كه در سه گروه راهبري، مجري و پشتيبان ساماندهي و رتبه‌بندي شده‌اند.نتيجه‌گيري: نتايج حاصل بيانگر اين است كه علي‌رغم پيچيدگي‌ها، تعامل و همكاري در زيست‌محيط سايبري كشور، 35 نهاد و سازمان‌ در مديريت يكپارچۀ پيشگيري و مقابله با جرائم‌ ‌سايبري نقش راهبري، مجري و پشتيباني دارند كه مي‌توان با ارائه راهكارهاي اجرايي با ايجاد برنامۀ منسجم در جهت پيشگيري و مقابله با جرائم ‌سايبري در سطح كشور اقدام و در رفع موانع موجود و پيشگيري از موازي‌كاري مؤثر واقع شوند.