تأثير آموزش مهارت‌هاي زندگي بر اميدواري، سلامت اجتماعي و بهزيستي رواني جانبازان

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش مهارت‌هاي زندگي بر اميدواري، سلامت اجتماعي و بهزيستي رواني جانبازان شهرستان كليبر بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه جانبازان شهرستان كليبر در سال 1399 بودند كه تعداد 30 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل (15 نفر براي هر گروه) قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي اميدواري اسنايدر، سلامت اجتماعي كييز و بهزيستي رواني ريف استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با روش آماري تحليل كوواريانس انجام گرفت. نتايج پژوهش نشان داد آموزش مهارت‌هاي زندگي بر اميدواري، سلامت اجتماعي و بهزيستي رواني جانبازان تأثير دارد. در واقع آموزش مهارت‌هاي زندگي باعث افزايش اميدواري، سلامت اجتماعي و بهزيستي رواني در جانبازان مي‌شود. بنابراين توجه به مهارت‌هاي زندگي نقش مهمي در بهبود جنبه‌هاي مثبت جانبازان دارد.