اثربخشي تمرين نوروفيدبك بر عملكرد رقابتي ورزشكاران ماهر تير و كمان خانواده‌هاي نظامي

مقدمه: رقابت ورزشي در شرايط فشار رواني امري شايع است. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي تمرين نوروفيدبك بر عملكرد رقابتي ورزشكاران ماهر تير و كمان در خانواده‌هاي نظامي بود. روش: اين پژوهش به روش نيمه تجربي و با طرح پيش و پس‌آزمون با گروه كنترل انجام شد. شركت‌كنندگان 30 ورزشكار زن ماهر تير و كمان راست‌دست سالم بزرگ‌سال ساكن شهر تهران و عضو خانواده‌هاي نظامي بودند كه به شيوه در دسترس انتخاب شدند. پس از ركوردگيري اوليه در شرايط رقابتي و با همگن‌سازي با توجه به ركوردهاي اوليه، شركت‌كنندگان در دو گروه تمرين نوروفيدبك و كنترل قرار گرفتند. پروتكل تمريني به مدت 12 جلسه طي چهار هفته انجام شد.گروه كنترل در اين مدت به تمرينات عادي خود پرداختند. پس‌ازآن ركوردگيري مجدد دو گروه در شرايط رقابتي به عمل آمد. نتايج: نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه در مرحله پس‌آزمون، عملكرد شركت‌كنندگان گروه نوروفيدبك نسبت به گروه كنترل پيشرفت معني‌داري داشت. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي اين پژوهش، تأثير تمرين نوروفيدبك در ارتقاء عملكرد كمانداران ماهر موردتوجه قرار گرفت و بر استفاده از اين روش در كنار تمرين بدني براي رسيدن به نتايج بهتر در رقابت‌ها تأكيد شد.