اثر احساس صلاحيت بر رضايت مسير شغلي با نقش ميانجي فلات‌زدگي شغلي و محروميت نسبي (مورد مطالعه: ادارات دولتي منتخب شهرستان نجف‌آباد)

دغدغه اصلي مديران حفظ سرمايه‌هاي انساني كارآمد در سازمان است. يكي از راه‌هاي تحقق اين هدف، ايجاد و افزايش رضايت مسير شغلي در كاركنان است. احساس صلاحيت بالاتر از پست سازماني و فلات‌زدگي شغلي زمينه‌ساز عدم رضايت كاركنان از مسير شغلي‌شان خواهد شد. هدف اين پژوهش بررسي اثر احساس صلاحيت بر رضايت مسير شغلي با نقش ميانجي فلات‌زدگي شغلي و محروميت نسبي در كاركنان ادارات دولتي منتخب شهرستان نجف‌آباد است. جامعه آماري اين پژوهش تعداد 370 نفر از بين كاركنان ادارات ذكرشده است كه بر اساس جدول مورگان نمونه‌اي به حجم 169 نفر به‌صورت نسبتي انتخاب گرديد. براي سنجش متغيرهاي تحقيق از پرسشنامه‌هاي ماينارد و همكاران (2006)، كالن و همكاران (2011)، گرين‌هاوس و همكارن (1990) و ويكراماسينگ و جاياويرا (2010) استفاده شد. پايايي پرسشنامه‌ها با روش آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي تأييد گرديده و براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار pls بهره گرفته شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه احساس صلاحيت بالاتر از پست سازماني در كاركنان منجر به كاهش رضايت مسير شغلي آنها در سازمان مي‌گردد.