بررسي استدلال تحدي در چاچوب نظريه استدلال‌ورزي

هدف از انجام اين پژوهش مطالعه و تحقيق بروي استدلال‌هاي به‌كاررفته در آيات تحدي بر اساس چارچوب معرفي‌شده داگلاس والتون(2008) است. در اين پژوهش استدلال‌هاي آيات تحدي را با استدلال‌هاي پيشنهادي والتون(2008) مقايسه، و سپس به بررسي نتايج حاصل از آن پرداخته‌ايم. والتون در حوزه فلسفه به بررسي انواع استدلال‌هاي مورد استفاده در بافت‌ها‌ي مختلف پرداخته است و شاكله‌هايي براي هركدام از اين استدلال‌ها طرح‌ريزي كرده است. قصد ما بررسي استدلال در بافت قرآني و به‌ويژه استدلال مستتر در آيات تحدي است.ازآنجايي‌كه به باور مسلمانان بهترين استدلال براي انسان‌ها از جانب خداوند مطرح مي‌شود بررسي استدلال‌هاي قرآن و به‌طور خاص آيات تحدي به‌عنوان يكي از راه‌هاي اقناع منطقي انسان و مقايسه با انواعي كه توسط انسان‌ها مطرح مي‌شود ضروري به نظر مي‌رسد. نتايج اين بررسي مي‌تواند بيانگر نوعي نگاه روان‌شناختي از روحيات و منطق انسان باشد كه علم خداوند به آن احاطه دارد و به انسان‌شناسي عميق‌تر و صحيح‌تر بيانجامد.مي‌دانيم كه خداوند در قرآن در پنج آيه به همانند طلبي سخني مانند قرآن پرداخته است و از مشركان خواسته است كه اگر ادعا داريد كه اين قرآن سخن بشري (و گفته‌ي شخص پيامبر) است پس مانند آن را بياوريد. به اين‌گونه آيات تحدي گفته مي‌شود. به نظر مي‌رسد اين نوع استدلال نوعي منحصربه‌فرد از انواع استدلال‌ها باشد كه با توجه به معناي اصطلاحي آن در چارچوب والتون جاي نداشته باشد. در اين پژوهش پس از بررسي آيات مربوط به تحدي و مقايسه آن‌ها با هركدام از طرحواره‌هاي والتون به اين نتيجه رسيديم كه استدلال به‌كاررفته در تحدي با هيچ‌يك از شصت مورد طرحواره‌ي استدلال معرفي شده توسط والتون مطابقت نداشته است و بنابراين آن را به‌عنوان استدلالي با طرحواره‌ي جديد به اين مدل معرفي كرديم.