تجزيه‌وتحليل سطح ايمني در برابر حريق در ساختمان‌هاي اداري با استفاده از روش FSES

سابقه و هدف: وقوع آتش‌سوزي در ساختمان‌ها پيامدهاي منفي متعددي را براي ايمني جان ساكنان، اموال و دارايي‌ها و ... به همراه دارد. تعيين سطح ايمني حريق راهكار مناسبي براي افزايش ايمني و درنتيجه كاهش پيامدهاي ناشي از حريق است. بدين منظور هدف مطالعه حاضر، تجزيه‌وتحليل سطح ايمني حريق در ساختمان‌هاي اداري است. مواد و روش‌‌ها: اين پژوهش از نوع توصيفيتحليلي است كه سطح ايمني حريق ساختمان‌هاي اداري يك شركت خودروسازي را از سه جنبه كنترل حريق، مسيرهاي خروج و ايمني عمومي حريق تجزيه‌وتحليل مي‌كند. مطالعه حاضر با استفاده از سيستم ارزشيابي ايمني حريق (FSES) و بر مبناي NFPA 101A انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد مطلوب‌ترين وضعيت در هفت ساختمان بررسي‌شده، مربوط به كنترل حريق است و تمامي ساختمان‌ها در اين زمينه امتياز لازم را گرفتند. همچنين بدترين وضعيت، مسيرهاي خروج است. در زمينه ايمني عمومي حريق نيز تمامي ساختمان‌ها به جز يك ساختمان، انطباق لازم را داشتند. نتيجه‌گيري: برگزاري بيش از دو مانور خروج اضطراري در زمان حريق در سال وضعيت ساختمان‌ها را در زمينه مسيرهاي خروج به حالت قابل قبول مي‌رساند و تأثير بسزايي در بهبود وضعيت ايمني عمومي حريق در ساختمان‌ها دارد. همچنين نصب سيستم آب‌فشان خودكار از نوع پاسخ سريع به‌طوري‌كه پوشش‌دهنده سراسر ساختمان باشد، وضعيت ايمني حريق را در تمامي ساختمان‌ها ارتقا مي‌بخشد. ايجاد سامانه كنترل دود نيز وضعيت ساختمان‌ها را در زمينه‌هاي مسيرهاي خروج و ايمني عمومي حريق بهبود مي‌دهد.