بررسي شرايط ارگونوميكي و ارتباط شدت ناراحتي با پوسچرهاي كاري در ميان كشاورزان نخيلات

سابقه و هدف: خرما دومين محصول مهم كشاورزي ايران پس از پسته است. به‌طور سنتي، ماهيت كار براي كشاورزان نخيلات به كار فيزيكي نياز دارد كه شامل وضعيت نامطلوب مفاصل و پوسچرهاي طولاني‌مدت هنگام كار است. مطالعه حاضر به‌منظور بررسي شرايط ارگونوميكي و ارتباط شدت ناراحتي با پوسچرهاي كاري در كشاورزان نخيلات انجام شده است. مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه توصيفيتحليلي در سال 1399 روي 100 نفر از كشاورزان ماهر انجام شد كه خرما مي‌كاشتند. به‌منظور بررسي شرايط ارگونوميكي و ارتباط شدت ناراحتي با پوسچرهاي كاري كشاورزان، از دو روش ارزيابي سريع كل بدن (REBA) و ميزان ناراحتي اعضاي بدن (BPDR) استفاده شد. اطلاعات كشاورزان در حين كار روي نخل با استفاده از ابزار سنتي ثبت و داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 26 تحليل شد. يافته‌ها: نتايج مطالعه حاضر نشان داد بيشترين ناراحتي اسكلتي عضلاني در نواحي بالاتنه، پاها و تنه است. با توجه به تحليل وظايف، در بيشتر وظايف كشاورزان ارتباط معناداري بين پوسچرهاي نامطلوب و شدت ناراحتي در اندام‌هاي مختلف وجود داشت (05/0p ). نتيجه‌گيري: اندام‌هاي بالاتنه، پاها و تنه در بين كشاورزان نخيلات در معرض بيشترين آسيب اسكلتيعضلاني قرار دارد. همچنين وظايف برداشت، بالا رفتن، پايين آمدن و هرس نخيلات جزء وظايف پرخطر از نظر بروز اختلالات اسكلتيعضلاني به شمار مي‌رود. لذا بهره‌گيري از ابزارهاي مكانيكي براي انجام وظايف فوق روي درختان نخل نقش بسزايي در كاهش خطر ابتلا به اختلالات اسكلتيعضلاني در كشاورزان دارد.