بهبود تخمين تلاش توسعه نرم افزار با استفاده از تركيب الگوريتم هاي جستجوي فاخته و بهينه سازي ازدحام ذرات

تخمين صحيح تلاش لازم براي توسعه نرم‌افزار، نقش مهمي در موفقيت اين قبيل پروژه‌ها دارد. تاكنون پژوهشهاي متعددي براي تخمين تلاش انجام شده است، ليكن بهبود دقت اين محاسبه هنوز از چالشهاي مطرح است. در اين مقاله، راهكاري مبتني بر الگوريتمهاي فراابتكاري براي حل اين چالش ارائه شده است. روش كار به اين صورت است كه ابتدا از الگوريتم جستجوي فاخته به منظور انتخاب صحيح ويژگيهاي نرم‌افزاري مطرح در تخمين تلاش استفاده مي‌شود. سپس جواب‌هاي به دست آمده با استفاده از الگوريتم بهينه‌سازي ازدحام ذرات بيشتر مورد واكاوي قرار مي‌گيرد. ايده اين كار آن است كه اجراي متوالي الگوريتم‌هاي مذكور باعث جستجوي دقيق‌تر فضاي مسأله شده و امكان دسترسي به بهينه سراسري، يعني ويژگيهاي بهينه را افزايش دهد. در نهايت، ويژگيهاي انتخاب شده به عنوان پارامترهاي ورودي مدل پسا معماري كوكومو2 مورد استفاده قرار گرفته و تلاش لازم، محاسبه مي‌شود. راهكار پيشنهادي بر روي دو مجموعه داده كوكومو81 و كوكوموناسا مورد بررسي قرار گرفته و به‌منظور ارزيابي آن از دو معيار متوسط شدت خطاي نسبي و درصد پيش‌بيني استفاده ‌شده است. نتايج به‌دست آمده از آزمايش‌هاي اين راهكار و مقايسه‌ آن‌ با پژوهشهاي پيشين نشان مي‌دهد كه در كوكومو81، مقدار متوسط شدت خطاي نسبي به ‌اندازه 0.177 كاهش‌ يافته و درصد پيش‌بيني به ‌ترتيب در سه حالت 25، 30 و 40 درصد، به‌‌ اندازه 7.87%، 8.04% و 8.66% افزايش ‌يافته است. همچنين در كوكوموناسا، مقدار متوسط شدت خطاي نسبي به ‌اندازه 0.151 كاهش‌ يافته و درصد پيش‌بيني به ‌ترتيب در سه حالت 25، 30 و 40 درصد، به ‌اندازه 7.55%، 7.98% و 8.11% افزايش ‌يافته است.