شيوع سقط در زنان 15 تا 50 ساله تهران و تعيين كننده‌هاي آن: يك مطالعه مقطعي مبتني بر جمعيت

مقدمه و اهداف: مطالعه حاضر با هدف برآورد شيوع عمري سقط (عمدي و غيرعمدي) در يك نمونه‌ي تصادفي از زنان 15 تا 50 ساله تهران و شناسايي برخي از عوامل مرتبط با آن اجراشده است. روش كار: اين مطالعه از داده‌هاي كنترل‌هاي يك مطالعه موردشاهد مبتني بر جمعيت كه در سال 1393 در تهران به انجام رسيده بود، استفاده كرده است. داده‌هاي 544 نفر از زنان 1550 ساله ساكن مناطق شهرداري تهران كه به‌طور تصادفي انتخاب‌شده بودند، در اين مطالعه وارد شدند. براي بررسي عوامل مرتبط با سقط و برآورد نسبت شانس‌هاي تطبيق شده و فاصله اطمينان 95 درصد آن‌ها از رگرسيون لجستيك چندگانه استفاده شد. يافته‌ها: در كل 102 نفر 8/18% (فاصله اطمينان 95%: 8/15% 4/22%) از زنان سابقه ي سقط در طول زندگي را گزارش كردند. در مدل رگرسيون لجستيك، مجرد بودن با نسبت شانس=46/3 (فاصله اطمينان 95%: 42/1 47/8) و افزايش سن با نسبت شانس= 07/1 (فاصله اطمينان 95%: 04/1 11/1) شانس داشتن سابقه سقط را افزايش دادند. اين درحاليست كه داشتن فرزند با نسبت شانس=27/0 (فاصله اطمينان 95%:11/0 65/0)، افزايش سالهاي تحصيلي با نسبت شانس=89/0 (فاصله اطمينان 95%: 82/096/0)، و اعتقادات مذهبي بالاتر با نسبت شانس=65/0 (فاصله اطمينان 95%: 45/0 93/0) شانس داشتن سابقه سقط را در زنان مورد مطالعه كاهش دادند. نتيجه‌گيري: بالا بودن شيوع عمري سقط در مطالعه حاضر و خطرات آن براي سلامت مادران، بر ضرورت نياز به برنامه‌‌هاي مداخله‌اي آموزشي با در نظر گرفتن سطح تحصيلات و دانش مادران در كنار توجه به اعتقادات مذهبي تأكيد مي‌كند.