سبب‌هاي عدم استفاده از كاندوم توسط مصرف‌كنندگان تزريقي مواد در ايران: مطالعه كيفي تحليل محتواي قراردادي در سال 1396

مقدمه و اهداف: اين مطالعه كيفي با هدف شناسايي سبب‌هاي عدم استفاده از كاندوم توسط مصرف‌كنندگان تزريقي مواد در ايران انجام شد. روش كار: از نمونه‌گيري هدفمند در 4 گروه شركت‌كننده كه شامل مصرف‌كنندگان تزريقي مرد (14 نفر) و مصرف‌كنندگان تزريقي زن (6 نفر)، ارائه‌دهندگان خدمت به اين افراد (8 نفر) و متخصصان در زمينه HIV و اعتياد (9 نفر) استفاده شد. داده‌ها طي بحث گروهي متمركز يا مصاحبه عميق فردي با ساير شركت‌كنندگان در اين مطالعه جمع‌آوري و با استفاده از تحليل محتواي قراردادي داده‌ها تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين سني مصرف‌كنندگان تزريقي مرد 44 و مصرف‌كنندگان تزريقي زن 2/38 سال بود. در تجزيه و تحليل كيفي 16 مضمون (تم) براي استفاده نكردن از كاندوم ذكر شد كه در 3 دسته اصلي آگاهي (سطح پايين خطر درك شده، آموزش ناكافي و وجود باورهاي غلط بين مصرف‌كنندگان)، دسترسي (سياست‌هاي جديد كنترل جمعيتي كشور، كاهش تعداد داروخانه‌‌ها و مراكز كاهش آسيب، و كاهش و توقف توزيع كاندوم در زندان‌ها)، ويژگي‌هاي فردي و عوامل اجتماعي (فقر و بي‌خانماني، افسردگي و خماري و پايين بودن سطح خود مراقبتي و عزت نفس، لذت كم‌تر، داشتن رابطه جنسي تحت تأثير مواد، و انگ) قرار گرفتند. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي بيان‌گر آن است كه موانع مصرف كاندوم در بين مصرف‌كنندگان تزريقي مواد هم شامل موانع ساختاري و هم شامل موانع فردي است.